⏱️ زمان مطالعه: 35 دقیقه 🗓️ آخرین به‌روزرسانی: 30 نوامبر 2025 ✍️ نویسنده: ایرانیان استرالیا

قانون کار استرالیا؛ بررسی وظایف دوطرفه کارگر و کارفرما

قانون کار استرالیا چارچوبی جامع برای تنظیم روابط کاری است و وظایف، حقوق و مسئولیت‌های کارگران و کارفرمایان را مشخص می‌کند. آشنایی با این قوانین به ایجاد محیط کاری سالم، جلوگیری از اختلافات و تضمین عدالت شغلی کمک می‌کند.

قانون کار استرالیا (Fair Work Act) پایه اصلی تنظیم تمام روابط کاری در این کشور است. این قانون حداقل استانداردهای کاری شامل دستمزد، ساعات کار، مرخصی‌ها، شرایط قرارداد، ایمنی شغلی و روند اخراج را تعیین می‌کند. تمامی کارگران، کارفرمایان و کسب‌وکارها موظف به رعایت این استانداردها هستند.

شناخت دقیق قوانین و وظایف دوطرفه کارگر و کارفرما باعث کاهش تنش‌های محیط کار، جلوگیری از شکایت‌های حقوقی و افزایش بهره‌وری می‌شود. در این مقاله، مهم‌ترین مسئولیت‌های ذکرشده در Fair Work Act و نقش هر طرف را در ایجاد رابطه کاری حرفه‌ای بررسی می‌کنیم.

موضوعاهمیت و توضیحات
پرداخت دستمزد منصفانهکارفرما باید حداقل دستمزد مصوب Fair Work را پرداخت کند؛ کارگر باید ساعات حضور را دقیق ثبت کند.
رعایت ساعات کاریحداکثر ۳۸ ساعت در هفته؛ اضافه‌کاری باید با نرخ قانونی پرداخت شود و کارگر باید برنامه‌ کاری را رعایت کند.
ایمنی و سلامت محیط کار (WHS)کارفرما باید محیط امن فراهم کند؛ کارگر نیز باید دستورالعمل‌های ایمنی را رعایت کند.
مرخصی‌ها و مزایامرخصی سالانه، استعلاجی، زایمان و…؛ کارفرما موظف به ثبت و تأمین آن است و کارگر باید استفاده اصولی داشته باشد.
عدم تبعیض و احترام متقابلکارفرما حق تبعیض ندارد؛ کارگر نیز باید رفتار حرفه‌ای و محترمانه داشته باشد.
فسخ قرارداد و اخراجکارفرما باید دلیل موجه برای اخراج داشته باشد؛ کارگر حق دارد از اخراج ناعادلانه شکایت کند.
کارمند بخش پذیرش در دفتر Fair Work استرالیا که با دو مراجعه‌کننده در حال گفتگو است قانون کار استرالیا

معرفی جامع قانون کار استرالیا (Fair Work Act)

قانون کار استرالیا یا Fair Work Act 2009 مهم‌ترین قانون ملی برای تنظیم روابط کاری بین کارگر و کارفرماست. این قانون تمامی موضوعات کلیدی مانند حداقل حقوق، شرایط قرارداد، امنیت شغلی، مرخصی‌ها، ساعات کار، اخراج، قوانین ضدتبعیض و نحوه رسیدگی به اختلافات را مشخص می‌کند.

اکثر کارگران مهاجر — مخصوصاً ایرانی‌ها — به دلیل ناآشنایی با این قانون، بیشتر در معرض underpayment، قراردادهای غیرقانونی، نبود payslip، ساعات کاری بیش از حد، یا اخراج‌های ناعادلانه قرار می‌گیرند. آشنایی با Fair Work اولین قدم برای جلوگیری از سواستفاده و دفاع از حقوق قانونی است.

۱. Fair Work چیست و چه وظایفی دارد؟

Fair Work سیستم ملی قوانین کار استرالیاست و سه هدف اصلی دارد:

  • تعیین حداقل شرایط قانونی برای کارگران (طبق NES و Modern Awards)
  • نظارت بر رعایت حقوق کارگران توسط کارفرمایان
  • حمایت از کارگران در اختلافات شامل پرداخت کم، شرایط ناعادلانه و رفتار غیرقانونی

این سیستم مشخص می‌کند هر شغلی باید حداقل چه حقوقی دریافت کند، چه ساعت کاری قانونی دارد و چه نوع قراردادی مجاز است. کارفرما حق ندارد از این استانداردها پایین‌تر بیاید.

۲. Fair Work Ombudsman چه نقشی در حمایت از کارگران دارد؟

Fair Work Ombudsman (FWO) بازوی اجرایی قانون است. وظایف اصلی:

  • تحقیق درباره شکایت‌های مربوط به Underpayment، عدم واریز Super، نبود Payslip، قراردادهای خلاف قانون
  • بازرسی کسب‌وکارها و جریمه کارفرمایان متخلف
  • آموزش حقوق کارگران و ارائه منابع رسمی
  • میانجی‌گری بین کارگر و کارفرما برای حل اختلاف

هر کارگر — حتی با ویزای موقت — می‌تواند بدون ترس شکایت ثبت کند. مهم: گزارش به FWO هیچ اثری روی ویزا یا وضعیت مهاجرتی ندارد.

۳. استانداردهای ملی کار (NES) شامل چه مواردی است؟

NES شامل ۱۲ حق پایه‌ای است که برای تقریباً همه کارگران استرالیا اعمال می‌شود. مهم‌ترین موارد:

  • حداکثر ۳۸ ساعت کار در هفته + ساعات اضافه‌ی معقول
  • مرخصی سالانه، مرخصی بیمار، مرخصی خانوادگی و مرخصی بی‌حقوق
  • ۲۶ هفته مرخصی والدین (قابل تمدید بی‌حقوق)
  • تعطیلات رسمی با حقوق
  • Notice & Redundancy در پایان کار
  • الزام کارفرما به ارائه اطلاعات کتبی شرایط کاری

NES حداقل قانون است؛ Modern Award یا Enterprise Agreement معمولاً حقوق بیشتری اضافه می‌کند.

۴. حداقل الزامات قانونی کارفرمایان

کارفرمای قانونی در استرالیا باید این موارد را رعایت کند:

  • پرداخت حداقل دستمزد ساعتی طبق Award یا National Minimum Wage
  • افزایش حقوق طبق Annual Wage Review هر سال
  • پرداخت Superannuation (در حال حاضر 11% — افزایش سالانه)
  • ارائه Payslip رسمی حداکثر ۱ روز پس از پرداخت
  • ثبت ساعات کاری و نگهداری رکوردهای قانونی
  • رعایت قوانین ایمنی (WHS) و آموزش کارکنان
  • رعایت Anti-Discrimination و جلوگیری از آزار شغلی
  • عدم استفاده از قراردادهای غیرقانونی یا دستمزد زیر نرخ Award

تخلف از موارد بالا می‌تواند منجر به جریمه‌های بسیار سنگین برای کارفرما شود.

انواع قرارداد کاری در استرالیا

در استرالیا پنج نوع قرارداد اصلی وجود دارد که هرکدام حقوق، مزایا، امنیت شغلی و نرخ پرداخت متفاوتی دارند. شناخت دقیق این قراردادها باعث می‌شود کارگران — مخصوصاً مهاجران تازه‌وارد — گرفتار نرخ‌های پایین، قراردادهای اشتباه، یا سواستفاده کارفرما نشوند.

نوع قرارداد شما تعیین می‌کند که چه مرخصی‌هایی دارید، نرخ اضافه‌کاری چقدر است، امنیت شغلی‌تان چطور است و حتی هنگام اخراج چه حقوقی می‌گیرید. هر کارفرما موظف است نوع قرارداد را شفاف و کتبی اعلام کند.

۱. قرارداد دائم (Full-Time)

فول‌تایم رایج‌ترین و پایدارترین نوع قرارداد است. ویژگی‌ها:

  • هفته‌ای حدود ۳۸ ساعت کار ثابت
  • دارای Annual Leave، Sick Leave، Carer's Leave
  • پرداخت Super، تعطیلات رسمی با حقوق، و نرخ اضافه‌کاری
  • امنیت شغلی بالا و مشمول Notice و Redundancy

بهترین نوع قرارداد برای کسانی که دنبال شغل پایدار و درآمد ثابت هستند.

۲. قرارداد نیمه‌وقت (Part-Time)

مشابه فول‌تایم اما با ساعات کاری کمتر و ثابت. ویژگی‌ها:

  • ساعات ثابت اما کمتر از ۳۸ ساعت
  • تمام مزایا مثل Annual Leave و Sick Leave را دارد
  • ساعات اضافه‌کاری باید طبق Award پرداخت شود

مناسب دانشجویان و شاغلان دوتایی. خطر کمتر از Casual و شرایط مشخص‌تر دارد.

۳. قرارداد کژوال (Casual) — مزایا، معایب و نرخ‌ها

کژوال انعطاف‌پذیرترین اما کم‌امنیت‌ترین نوع قرارداد است. ویژگی‌ها:

  • ساعات کاری غیرثابت
  • نداشتن مرخصی سالانه و بیمار
  • دریافت Casual Loading 25% (برای جبران نبود مزایا)
  • پرداخت Penalty Rates برای شب، آخر هفته و تعطیلات

مناسب کسانی که تازه وارد شده‌اند و سریع دنبال کار هستند. نکته مهم: اگر به‌طور منظم و ثابت کار کنید، می‌توانید درخواست تبدیل به Part-Time بدهید.

۴. قراردادهای مشخص‌مدت (Fixed-Term)

این نوع قرارداد برای پروژه‌ها یا بازه‌های زمانی مشخص استفاده می‌شود. ویژگی‌ها:

  • پایان قرارداد در تاریخ مشخص
  • دارای مزایا مشابه فول‌تایم یا پارت‌تایم
  • قابل تمدید یا تبدیل به قرارداد دائمی

مناسب پروژه‌های دولتی، دانشگاهی یا پوزیشن‌های یک‌ساله.

۵. قراردادهای مستقل (Independent Contractors)

پیمانکاران مستقل تحت قانون کارگر-کارفرما نیستند و با ABN کار می‌کنند. ویژگی‌ها:

  • مدیریت مالیات و سوپر بر عهده خود فرد
  • عدم دریافت مرخصی یا مزایای NES
  • پرداخت به‌صورت ساعتی یا پروژه‌ای (Invoice)
  • آزادی بیشتر اما امنیت شغلی کمتر

این نوع قرارداد اگر اشتباه استفاده شود، می‌تواند به Sham Contracting منجر شود که غیرقانونی است.

۶. تفاوت کارمند و پیمانکار — اشتباهات رایج بین ایرانیان

بسیاری تصور می‌کنند داشتن ABN یعنی پیمانکار بودن؛ درحالی‌که معیارهای Fair Work مهم‌تر هستند:

  • آیا ساعات کاری شما را کارفرما تعیین می‌کند؟ → کارمند
  • آیا ابزار و تجهیزات را کارفرما می‌دهد؟ → کارمند
  • آیا حق رد کردن کار را ندارید؟ → کارمند
  • آیا یک نفر درآمد شما را کنترل می‌کند؟ → کارمند

اگر شرایط شما کارگری باشد اما با ABN کار کنید، احتمالاً قربانی Sham Contracting هستید و قابل شکایت است.

۷. بهترین نوع قرارداد برای مهاجران تازه‌وارد

انتخاب قرارداد بستگی به هدف شما دارد:

  • کژوال: برای شروع سریع، کسب تجربه و انعطاف
  • پارت‌تایم: بهترین گزینه برای دانشجویان یا نیروی نیمه‌وقت با مزایا
  • فول‌تایم: پایدار، مناسب خانواده‌ها و افراد ساکن بلندمدت
  • پیمانکار: فقط برای تخصص‌های حرفه‌ای با درآمد بالا

توصیه مهم: اگر به‌طور ثابت و منظم زیر قرارداد Casual کار می‌کنید، درخواست تبدیل به Part-Time یکی از مهم‌ترین حقوق شماست.

مقایسه انواع قراردادهای کاری در استرالیا

در جدول زیر تفاوت اصلی چهار نوع قرارداد کاری — فول‌تایم، پارت‌تایم، کژوال و پیمانکار مستقل — به‌صورت دقیق و قابل فهم مقایسه شده است. این مقایسه به شما کمک می‌کند بهترین نوع استخدام را بر اساس شرایط مهاجرتی و شغلی خود انتخاب کنید.

ویژگی‌هاFull-TimePart-TimeCasualContractor
ساعات کاری۳۸ ساعت ثابتکمتر از ۳۸ ساعت اما ثابتساعت متغیر و بدون تضمینبراساس پروژه و قرارداد
مرخصی سالانه✔ دارد (۴ هفته)✔ دارد (تناسبی)❌ ندارد❌ ندارد
مرخصی بیمار✔ دارد✔ دارد (تناسبی)❌ ندارد❌ ندارد
اضافه‌کاری✔ دارد✔ دارد✔ دارد (طبق Award)❌ ندارد
Casual Loading❌ ندارد❌ ندارد✔ دارد (معمولاً ۲۵٪)❌ ندارد
حق قطع رابطه کارینیازمند Notice و قوانین دقیقنیازمند Noticeبدون Notice (معمولاً)براساس قرارداد پروژه
حداقل تضمین شیفت✔ دارد✔ داردبراساس Award (۲–۳ ساعت)❌ ندارد
سوپرآنویشن✔ پرداخت می‌شود✔ پرداخت می‌شود✔ پرداخت می‌شوداختیاری یا طبق قرارداد
بیمه Workers Comp✔ شامل می‌شود✔ شامل می‌شود✔ شامل می‌شود❌ شامل نمی‌شود (باید خودتان بیمه شوید)
بهترین گزینه برایشغل پایدار و بلندمدتدانشجویان و والدینمهاجران تازه‌وارد و کارهای انعطاف‌پذیرفریلنسرها و مشاغل حرفه‌ای

حقوق و مزایای قانونی کارگران در استرالیا (NES)

National Employment Standards (NES) مجموعه‌ای از ۱۲ حق پایه‌ای است که تمام کارفرمایان موظف به رعایت آن هستند. این حقوق حداقل استانداردهای ملی برای دستمزد، مرخصی، ساعات کاری، تعطیلات، امنیت شغلی و پایان کار را مشخص می‌کند. NES برای کارگران Full-Time، Part-Time و بیشتر Casual ها اعمال می‌شود.

ناآگاهی از NES یکی از دلایل اصلی پرداخت کمتر از Award، محروم‌کردن کارگران از مرخصی‌ها و ساعات کاری غیرقانونی میان مهاجران است. این بخش تمام مزایا را به شکل عملی و دقیق توضیح می‌دهد.

۱. حداقل دستمزد (Minimum Wage) — هر سال چگونه تعیین می‌شود؟

حداقل دستمزد ملی توسط Fair Work Commission در فرآیند سالانه Annual Wage Review تعیین می‌شود و از ۱ جولای هر سال اعمال می‌گردد.

  • هر شغل نرخ خاص خود را در Modern Award دارد.
  • نرخ Casual شامل 25% Loading است.
  • پرداخت زیر نرخ Award غیرقانونی است و قابل شکایت.

نکته مهم: دانشجویان و ویزاهای موقت نیز باید دقیقاً همین نرخ‌ها را دریافت کنند.

۲. نرخ اضافه‌کاری و Penalty Rates

اضافه‌کاری و کار در شرایط خاص طبق Award نرخ‌های بالاتری دارد:

  • Overtime: معمولاً 150% و سپس 200%
  • Weekend Penalties: نرخ بالاتر برای شنبه و یکشنبه
  • Public Holidays: بین 225% تا 250%
  • Late Night / Early Morning Penalties

کارفرما موظف است ساعات اضافه‌کاری را ثبت و طبق Award پرداخت کند. مهم: کار بدون ثبت ساعت (Cash-in-hand) معمولاً منجر به Underpayment می‌شود.

۳. مرخصی سالانه (Annual Leave)

کارکنان Full-Time و Part-Time سالانه ۴ هفته مرخصی دارند. برای شغل‌های شیفتی (Shift Work) این مقدار می‌تواند به ۵ هفته برسد.

  • مرخصی بر اساس ساعات کار ذخیره می‌شود.
  • قابل نقد کردن (Payout) هنگام پایان کار در برخی ایالت‌ها.
  • کارفرما نمی‌تواند کارگر را مجبور به استفاده ناگهانی از مرخصی کند مگر در شرایط قانونی.

۴. مرخصی بیمار (Sick Leave)

هر کارمند دائم سالانه ۱۰ روز مرخصی بیمار دارد که به‌صورت ساعت اضافه می‌شود.

  • با ارائه مدرک پزشکی قابل استفاده است.
  • برای مراقبت از عضو خانواده (Carer’s Leave) نیز قابل استفاده است.
  • انتقال‌پذیر به سال بعد بدون محدودیت.

۵. مرخصی خانوادگی و اورژانسی (Carer's Leave)

کارمند می‌تواند برای مراقبت از اعضای خانواده بیمار یا مواقع اضطراری از این مرخصی استفاده کند. این مرخصی بخشی از Sick Leave است.

  • نیازمند مدرک یا توضیح منطقی
  • پرداخت‌شده برای Full-Time و Part-Time

۶. مرخصی بدون حقوق (Unpaid Leave)

این مرخصی برای شرایط خاص استفاده می‌شود:

  • مرخصی خانوادگی فراتر از سهمیه
  • مرخصی والدین طولانی‌مدت
  • مرخصی شخصی با توافق کارفرما

۷. مرخصی زایمان و والدین (Parental Leave)

کارگران واجد شرایط می‌توانند تا ۱۲ ماه مرخصی بی‌حقوق بگیرند و امکان درخواست ۱۲ ماه اضافی نیز وجود دارد. پرداخت‌های دولتی Parental Leave Pay از سوی Services Australia انجام می‌شود.

۸. تعطیلات رسمی و حقوق آن (Public Holidays)

اگر در روز تعطیل رسمی کار کنید باید Penalty Rate دریافت کنید. اگر کار نکنید و فول‌تایم یا پارت‌تایم باشید، حقوق آن روز پرداخت می‌شود.

۹. استراحت‌های قانونی سر کار (Breaks)

نوع و مدت Break طبق Modern Award تعیین می‌شود. معمولاً:

  • ۱۰–۱۵ دقیقه Rest Break (بدون حقوق)
  • ۳۰–۶۰ دقیقه Meal Break (معمولاً بدون حقوق)

کارفرما باید اجازه استراحت را بدهد و نمی‌تواند آن را حذف کند.

۱۰. سوپرآنویشن (Superannuation)

کارفرما موظف است حداقل 11% از درآمد کارگر را به Super Fund واریز کند. این نرخ هر سال در حال افزایش است.

  • باید هر سه ماه یک‌بار پرداخت شود.
  • عدم پرداخت قابل گزارش به ATO است.
  • مهاجران موقت می‌توانند پس از خروج از استرالیا آن را با DASP برداشت کنند.

۱۱. Payroll و Payslip — کارگر باید چه اطلاعاتی دریافت کند؟

کارفرما موظف است حداکثر یک روز پس از پرداخت حقوق، Payslip رسمی ارائه کند. موارد ضروری:

  • ساعات عادی و اضافه‌کاری
  • نرخ ساعتی + Penalty + Loading
  • میزان Super، مالیات، کسری‌ها
  • ABN یا ACN کارفرما

نبود Payslip مهم‌ترین نشانه Underpayment و تخلف قانونی است.

مقایسه حقوق و مزایای NES برای انواع کارگران

استانداردهای ملی استخدام (NES) شامل ۱۲ حق پایه است که برای بسیاری از کارکنان در استرالیا اعمال می‌شود. جدول زیر مزایای کلیدی را میان انواع کارگران مقایسه می‌کند تا بدانید چه حقوقی شامل شما می‌شود و چه مواردی در قرارداد کژوال وجود ندارد.

مزایا / نوع کارFull-TimePart-TimeCasual
Annual Leave (مرخصی سالانه)✔ چهار هفته کامل✔ تناسبی❌ ندارد
Sick Leave (مرخصی بیمار)✔ کامل✔ تناسبی❌ ندارد
Carer’s Leave (مرخصی مراقبتی)✔ دارد✔ دارد❌ ندارد
Public Holiday Pay✔ با پرداخت کامل✔ با پرداخت کامل✔ اما فقط اگر شیفت داشته باشد
Parental Leave (مرخصی والدین)✔ دارد✔ دارد✔ دارد (در صورت شرایط)
Minimum Wage Guarantee✔ اما با Casual Loading
Superannuation✔ پرداخت می‌شود✔ پرداخت می‌شود✔ پرداخت می‌شود
Break Entitlements✔ طبق Award✔ طبق Award✔ طبق Award
Redundancy Pay✔ دارد✔ دارد❌ ندارد
Notice of Termination✔ اجباری✔ اجباری❌ معمولاً ندارد
Casual Loading❌ ندارد❌ ندارد✔ دارد (۲۵٪)
سه کارگر در یک انبار صنعتی که درباره فهرست کارها و برنامه شیفت گفتگو می‌کنند

ساعات کاری و قوانین شیفت در استرالیا

ساعات کاری در استرالیا طبق Fair Work Act و Modern Awards به‌طور دقیق تنظیم شده است. کارفرما موظف است ساعات کاری منصفانه ارائه دهد و از کارگر سوءاستفاده نکند. تخلفات رایج در میان مهاجران شامل ثبت‌نشدن ساعات واقعی، حذف Overtime، تغییر ناگهانی شیفت‌ها، و شیفت‌های بیش از حد است.

دانستن قوانین ساعات کاری باعث می‌شود کارگر بتواند حقوق واقعی خود را مطالبه و از Underpayment جلوگیری کند.

۱. حداکثر ساعات کاری مجاز هفتگی

ساعات کاری منصفانه برای کارگران استرالیا به‌صورت زیر تعریف شده است:

  • ۳۸ ساعت در هفته برای Full-Time
  • Part-Time: ساعات ثابت و توافقی، کمتر از ۳۸ ساعت
  • Casual: بدون ساعت ثابت، اما کارفرما باید «ساعات منصفانه» ارائه دهد

کارفرما می‌تواند ساعات اضافه درخواست کند؛ اما فقط در صورتی که معقول و قابل توجیه باشد.

۲. قوانین اضافه‌کاری و نحوه محاسبه نرخ‌ها

اضافه‌کاری زمانی اعمال می‌شود که:

  • کارگر بیش از ساعات استاندارد Award کار کند
  • کارگر Full-Time بیش از ۳۸ ساعت در هفته کار کند
  • Part-Time بیش از ساعات توافق‌شده در قرارداد کار کند

نرخ‌ها معمولاً:

  • ۱.۵ برابر (150%) برای ساعات اولیه
  • ۲ برابر (200%) برای ساعات بعدی
  • نرخ‌های خاص برای شب، آخر هفته و تعطیلات رسمی

مهم: کارفرما موظف است اضافه‌کاری را ثبت و با نرخ صحیح پرداخت کند. حذف Overtime از رایج‌ترین تخلفات کارفرماهاست.

۳. قوانین شیفت شب، آخر هفته و تعطیلات رسمی

Modern Awards برای زمان‌های خاص نرخ بالاتری تعیین کرده‌اند:

  • شب‌ها: معمولاً Penalty Rate یا Allowance
  • شنبه‌ها: حدود 125% یا بیشتر
  • یکشنبه‌ها: بین 150% تا 175%
  • Public Holidays: حدود 225% تا 250%

این نرخ‌ها برای Casual ها روی Casual Loading 25% هم اعمال می‌شود، پس دستمزد بسیار بالاتر است.

۴. رُسِتِر (Roster) چیست و چه حقوقی برای کارگر دارد؟

Roster برنامه‌ی شیفت‌های کاری است که کارفرما باید آن را مکتوب و واضح اعلام کند. قانون می‌گوید:

  • Roster باید حداقل ۷ روز قبل اعلام شود.
  • کارفرما نباید شیفت‌ها را بدون دلیل معقول تغییر دهد.
  • ساعات شیفت باید قابل پیش‌بینی و منصفانه باشد.

اگر ساعات کاری شما ثابت و قابل پیش‌بینی شده باشد، حتی اگر Casual باشید، می‌توانید درخواست تبدیل به Part-Time بدهید.

۵. تغییر شیفت و حق اعتراض کارگر

تغییر شیفت باید با اطلاع قبلی و دلیل معقول انجام شود. کارگر حق دارد در این موارد اعتراض کند:

  • تغییر ناگهانی بدون ۷ روز اطلاع قبلی
  • کاهش ساعت غیرمنطقی و بدون دلیل
  • افزایش فشار کاری یا ساعت‌های غیرمجاز

اگر کارفرما تلاش کند کارگر را مجبور به شیفت جدید کند، می‌توان به Fair Work Ombudsman گزارش داد.

مقایسه Penalty Rates و Overtime در مشاغل مختلف استرالیا

نرخ اضافه‌کاری و Penalty در استرالیا بسته به نوع Award متفاوت است. جدول زیر چهار صنعت پرطرفدار میان مهاجران — Hospitality، Retail، Cleaning و Warehouse — را از نظر نرخ‌های آخر هفته، تعطیلات رسمی و ساعات شب مقایسه می‌کند.

ویژگی‌ها / صنعتHospitalityRetailCleaningWarehouse
Saturday Penalty+25% (معمولاً)+25%+15% تا +25% بسته به شیفت+25%
Sunday Penalty+50% (معمولاً)+50%+30% تا +50%+50%
Public Holiday200%+200%200%200%
Late-night Loading✔ دارد (10pm+)❌ ندارد✔ دارد (Award-based)❌ اغلب ندارد
Overtime Weekdays✔ از ساعت اضافه به بعد✔ بعد از ساعت مشخص✔ نرخ‌های سنگین‌تر✔ اغلب سطح‌های مختلف
Minimum Engagement2–3 hours3 hours2 hours2–3 hours
Highest Weekend Income⭐⭐⭐⭐⭐ بسیار بالا⭐⭐⭐⭐ خوب⭐⭐⭐ متوسط⭐⭐⭐ متوسط
مناسب برای دانشجو⭐⭐⭐⭐ عالی⭐⭐⭐ خوب⭐⭐ مناسب⭐⭐⭐ معمولی

وظایف قانونی کارفرمایان

کارفرمایان در استرالیا موظف‌اند طبق Fair Work Act، NES، Modern Awards و قوانین ایمنی شغلی (WHS) مجموعه‌ای از تعهدات روشن را رعایت کنند. نادیده‌گرفتن این وظایف می‌تواند منجر به جریمه‌های سنگین، بازرسی، یا شکایت رسمی کارگر شود.

در این بخش مهم‌ترین مسئولیت‌هایی که هر کارفرما نسبت به کارگر دارد — چه فول‌تایم، پارت‌تایم، کژوال یا کارگر مهاجر — به‌صورت دقیق و کاربردی توضیح داده شده است.

۱. پرداخت حقوق صحیح و به‌موقع

کارفرما موظف است حقوق کارگر را مطابق نرخ Award یا قرارداد معتبر پرداخت کند. موارد کلیدی:

  • پرداخت طبق ساعات واقعی ثبت‌شده
  • پرداخت Penalty Rates و Overtime طبق قانون
  • پرداخت به‌موقع طبق چرخهٔ تعیین‌شده (هفتگی/فورت‌نایت/ماهانه)
  • پرداخت Minimum Wage برای تمام کارکنان حتی با ویزای موقت

پرداخت کمتر از نرخ Award کاملاً غیرقانونی بوده و قابل شکایت به FWO است.

۲. فراهم‌کردن محیط کار ایمن (WHS)

کارفرما طبق قوانین Work Health & Safety (WHS) ملزم است محیطی ایمن و عاری از خطر برای کارگران فراهم کند.

  • ارائه تجهیزات ایمنی مورد نیاز
  • آموزش رفتار ایمن و گزارش خطرات
  • جلوگیری از کار در شرایط خطرناک
  • ثبت و گزارش حوادث کاری

اگر محیط کار ناامن باشد، کارگر حق دارد از انجام کار خودداری و موضوع را گزارش کند.

۳. ثبت ساعات کاری و ارائه Payslip

کارفرما باید ساعات کاری دقیق را ثبت کرده و حداکثر ۱ روز پس از پرداخت حقوق، Payslip ارسال کند.

  • ثبت ساعات شروع، پایان و Break ها
  • ذخیره مدارک کاری حداقل ۷ سال
  • ثبت Overtime و Penalty به‌طور شفاف
  • مشخص‌کردن میزان Super، مالیات و کسورات

اگر Payslip صادر نشود یا ناقص باشد، احتمال ۹۰٪ Underpayment وجود دارد.

۴. رعایت قوانین ضدتبعیض (Anti-Discrimination)

رفتار تبعیض‌آمیز بر اساس ملیت، زبان، رنگ پوست، مذهب، سن، جنسیت، معلولیت، وضعیت تأهل، بارداری یا پیشینه مهاجرتی کاملاً غیرقانونی است.

  • کارفرما نمی‌تواند کارگر را به‌دلیل ملیت یا زبان کمتر پرداخت کند
  • نمی‌تواند به‌خاطر ویزای موقت با او رفتار نابرابر داشته باشد
  • نمی‌تواند فرصت‌های شغلی یا افزایش دستمزد را به دلیل تبعیض رد کند

تخلف‌ها قابل گزارش به Human Rights Commission و Fair Work هستند.

۵. آموزش‌های ایمنی و Induction

قبل از شروع کار، کارفرما موظف است آموزش کامل وظایف، خطرات احتمالی، قوانین داخلی و نحوه استفاده از تجهیزات را ارائه دهد.

  • آموزش WHS مخصوص محل کار
  • توضیح روش‌های گزارش حادثه
  • معرفی قوانین محل کار و Supervisor

عدم ارائه آموزش ایمنی می‌تواند کارفرما را در حادثه مسئول ۱۰۰٪ کند.

۶. بیمه‌کردن کارکنان (Workers Compensation)

همه کارفرمایان باید برای تمام کارکنان خود — حتی Casual و مهاجر — بیمه WorkCover یا Workers Compensation داشته باشند.

  • پرداخت هزینه‌های درمان حادثه یا آسیب
  • پرداخت بخشی از حقوق در دوره ناتوانی کارگر
  • حمایت قانونی در زمان وقوع حادثه

کارگر می‌تواند مستقیماً از شرکت بیمه یا دولت ایالتی پیگیری کند.

۷. جلوگیری از Underpayment و رفتارهای ناعادلانه

کارفرما حق ندارد:

  • حقوق را کمتر از نرخ Award پرداخت کند
  • Break قانونی را حذف کند
  • ساعات کاری را کمتر از واقعیت ثبت کند
  • کارگر را مجبور به کار بدون قرارداد یا بدون Payslip کند
  • کارگر را بابت شکایت یا سؤال تهدید کند

هر مورد فوق نقض قانون بوده و قابل شکایت به FWO است.

۸. وظایف کارفرما در برابر کارکنان مهاجر

کارگران مهاجر، دانشجو یا دارندگان ویزای موقت دقیقاً همان حقوق کارگران استرالیایی را دارند.

  • پرداخت برابر با دیگران در همان شغل
  • عدم تهدید به ویزا یا گزارش به اداره مهاجرت
  • عدم استفاده از قرارداد یا نرخ غیرقانونی برای تازه‌واردان
  • ارائه اطلاعات شفاف درباره شرایط کار و نرخ‌ها

هرگونه سواستفاده از وضعیت مهاجرتی کارگر می‌تواند منجر به جریمه‌های بسیار سنگین برای کارفرما شود.

وظایف قانونی کارگران در استرالیا

همان‌طور که کارفرما باید مجموعه‌ای از تعهدات قانونی را رعایت کند، کارگران نیز طبق Fair Work Act، WHS Laws و سیاست‌های داخلی محل کار وظایفی مشخص دارند. عدم رعایت این وظایف می‌تواند موجب اخطار، تعلیق، یا حتی اخراج قانونی شود.

در این بخش مهم‌ترین مسئولیت‌هایی که هر کارگر — چه فول‌تایم، چه کژوال، چه دانشجو — باید رعایت کند به صورت عملی و خلاصه بیان شده است.

۱. انجام صحیح وظایف شغلی

کارگر موظف است وظایف شغلی خود را با دقت، کیفیت و سرعت معقول انجام دهد. این موارد شامل:

  • حضور به‌موقع در شیفت
  • انجام کار مطابق دستورالعمل‌ها و استانداردها
  • رعایت حریم کاری و استفاده صحیح از تجهیزات
  • عدم تولید خسارت ناشی از بی‌احتیاطی

عملکرد ضعیف، بی‌نظمی یا عدم توجه به وظایف می‌تواند پایه اخطار رسمی کارفرما باشد.

۲. رعایت اصول ایمنی و بهداشت شغلی (WHS)

کارگر طبق قوانین WHS موظف است به شکل فعال از ایمنی خود و دیگران محافظت کند. تخطی از ایمنی می‌تواند باعث مسئولیت قانونی کارگر شود.

  • استفاده درست از PPE یا تجهیزات ایمنی
  • گزارش خطرات یا آسیب‌های احتمالی
  • پیروی از دستورالعمل‌های Supervisor
  • خودداری از رفتارهای خطرناک یا غیرحرفه‌ای

۳. حفظ رفتار حرفه‌ای و جلوگیری از آزار شغلی

رفتار کارگر باید محترمانه، حرفه‌ای و مطابق قوانین ضدآزار محیط کار باشد. موارد ممنوع:

  • آزار کلامی یا رفتاری (Bullying)
  • تمسخر، تهدید یا ایجاد فشار روانی
  • رفتار جنسی نامناسب یا آزار جنسی
  • تبعیض نسبت به همکاران

این موارد می‌تواند به شکایت داخلی، اخراج یا حتی پیگرد قانونی منتهی شود.

۴. ثبت دقیق ساعات کاری و گزارش تخلفات

کارگر موظف است ساعات کاری خود را درست ثبت کند؛ حذف، تغییر یا ثبت غلط ساعات کاملاً غیرقانونی است.

  • Clock-in/Clock-out در زمان صحیح
  • ثبت Break ها طبق واقعیت
  • گزارش اضافه‌کاری انجام‌شده
  • گزارش عدم ثبت ساعات توسط کارفرما

ثبت نادرست ساعات می‌تواند شکایت Underpayment را بی‌اعتبار کند.

۵. همکاری در محیط کار و احترام به قوانین داخلی مجموعه

هر محل کار مجموعه‌ای از Workplace Policies دارد و کارگر باید آنها را رعایت کند:

  • قوانین استفاده از موبایل
  • سیاست‌های رفتاری و فرهنگی
  • قوانین پوشش و ظاهر
  • رعایت حریم خصوصی و اطلاعات محرمانه کسب‌وکار

بی‌توجهی به قوانین داخلی می‌تواند از نظر Fair Work دلیل موجه برای اقدامات انضباطی باشد.

حقوق کارگران کژوال، دانشجو و مهاجران تازه‌وارد

کارگران کژوال، دانشجویان بین‌المللی و مهاجران تازه‌وارد بیشترین آسیب‌پذیری را در برابر Underpayment، نبود قرارداد، عدم ارائه Payslip، یا ساعات کاری غیرقانونی دارند. Fair Work تأکید دارد که وضعیت ویزا یا تازه‌وارد بودن هیچ تأثیری بر حقوق قانونی کارگر ندارد.

در این بخش، حقوق قانونی این سه گروه به‌صورت کاملاً کاربردی و مختصر توضیح داده شده است.

۱. حقوق قانونی دانشجویان بین‌المللی (محدودیت‌های کاری)

دانشجویان بین‌المللی از نظر قانون کار، دقیقاً همان حقوق سایر کارگران را دارند. تنها محدودیت، مقدار ساعات کاری طبق قوانین مهاجرت است:

  • حداکثر ۴۸ ساعت در هر دو هفته در طول ترم
  • بدون محدودیت در تعطیلات دانشگاهی
  • پرداخت دستمزد باید کامل و بر اساس Award باشد

هیچ کارفرمایی حق ندارد دانشجو را مجبور به کار بیش از محدودیت‌ها یا پرداخت کمتر از نرخ قانونی کند.

۲. اشتباهات رایج مهاجران — دام‌های متداول کارفرمایان متخلف

شایع‌ترین اشتباهات ایرانی‌ها هنگام شروع کار در استرالیا:

  • پذیرش کار بدون قرارداد یا بدون Payslip
  • قبول دستمزد ساعتی کمتر از نرخ Award
  • عدم ثبت ساعات کاری یا اعتماد کامل به کارفرما
  • کار با ABN به‌جای کارمندی — بدون اینکه بدانند غیرقانونی است (Sham Contracting)
  • ترس از شکایت به دلیل ویزای موقت

Fair Work تأکید می‌کند که هیچ‌کس به دلیل شکایت، تحت تأثیر مسائل ویزا قرار نمی‌گیرد.

۳. حقوق Casual Loading و Penalty Rates

کارگران Casual مزایای مرخصی ندارند، اما به‌جای آن ۲۵٪ Casual Loading دریافت می‌کنند.

  • شب‌ها، آخر هفته‌ها و تعطیلات رسمی Penalty دارند
  • هر Award برای ساعات شب و یکشنبه نرخ اختصاصی دارد
  • تمام نرخ‌ها باید روی Payslip کاملاً مشخص باشد

حذف Casual Loading یکی از رایج‌ترین فرم‌های Underpayment در میان مهاجران است.

۴. کار بدون قرارداد — آیا قانونی است؟

بله؛ کارفرما می‌تواند قرارداد کتبی ندهد، اما باید تا روز شروع کار اطلاعات کلیدی را مکتوب ارائه کند (Job Details + Award + Rate + Hours + Type of Employment).

نبود قرارداد کتبی کارفرما را از مسئولیت قانونی معاف نمی‌کند و کارگر همچنان تمام حقوق Fair Work را دارد.

۵. ثبت ساعات کاری — چرا حیاتی است؟

در شکایت‌های Underpayment، مهم‌ترین مدرک کارگر ثبت ساعات کاری است.

  • ثبت شخصی ساعات در اپلیکیشن یا دفترچه
  • اسکرین‌شات از Roster یا پیام‌های شیفت
  • ثبت Break ها و اضافه‌کاری
  • مقایسه Payslip با ساعات واقعی

اگر کارگر نتواند ساعات خود را ثابت کند، پرونده شکایت بسیار سخت‌تر می‌شود.

یک مدیر در دفتر اداری مدرن با کارمند جوان درباره پایان قرارداد یا اخراج گفتگو می‌کند

قوانین اخراج و پایان رابطه کاری (Termination & Resignation)

پایان رابطه کاری در استرالیا قوانین بسیار روشنی دارد. چه کارگر استعفا دهد و چه کارفرما تصمیم به اخراج بگیرد، روند باید مطابق Fair Work Act، Modern Awards و اصول رفتار منصفانه باشد. عدم رعایت این موارد می‌تواند منجر به Unfair Dismissal Claim یا جریمه‌های سنگین برای کارفرما شود.

این بخش تمام قوانین اصلی مربوط به اخراج، استعفا و حقوق پایان کار را به‌صورت خلاصه و کاربردی توضیح می‌دهد.

۱. اخراج قانونی چیست؟

اخراج زمانی قانونی است که کارفرما دلیل «موجه و منطقی» برای پایان کار داشته باشد. دلایل مجاز شامل:

  • عملکرد ضعیف و مستمر (پس از اخطار و فرصت بهبود)
  • نقض جدی سیاست‌های داخلی شرکت
  • عدم رعایت ایمنی (WHS)
  • بی‌نظمی شدید یا رفتار غیرحرفه‌ای
  • پایان قرارداد Fixed-Term

کارفرما باید فرایند اخراج را منصفانه انجام دهد: اطلاع‌رسانی، ارائه دلیل، و فرصت دفاع.

۲. اخراج ناعادلانه (Unfair Dismissal) — روش اثبات

اگر کارگر بدون دلیل منطقی یا بدون روند منصفانه اخراج شود، می‌تواند شکایت Unfair Dismissal ثبت کند. شرایط:

  • برای کارگران Full-Time یا Part-Time
  • Casual فقط در صورتی که اشتغال مستمر و منظم داشته باشد
  • حداقل سابقه لازم:
    ۶ ماه برای شرکت‌های بالای ۱۵ نفر
    ۱۲ ماه برای شرکت‌های زیر ۱۵ نفر

مدارک لازم برای اثبات:

  • پیام‌ها، ایمیل‌ها، Roster و گزارش‌ها
  • شکایت قبلی از شرایط کاری (اگر موجود باشد)
  • Payslip و سوابق کاری

مهلت ثبت شکایت فقط ۲۱ روز پس از اخراج است.

۳. اخراج ناگهانی (Summary Dismissal) — چه زمانی مجاز است؟

Summary Dismissal یعنی اخراج بدون Notice. فقط در صورتی مجاز است که کارگر مرتکب تخلف بسیار جدی (Serious Misconduct) شود:

  • دزدی، تقلب یا جعل اسناد
  • خشونت یا تهدید فیزیکی
  • رفتن به محل کار تحت تأثیر الکل یا مواد
  • نقض عمدی ایمنی (WHS)

در این نوع اخراج، کارفرما فقط موظف به پرداخت Final Pay است.

۴. حقوق کارگر هنگام اخراج

پس از پایان کار — چه با اخراج و چه پایان قرارداد — کارگر حقوق زیر را دارد:

  • دریافت تمام حقوق معوقه
  • پرداخت مرخصی‌های ذخیره‌شده (Annual Leave)
  • پرداخت Loading‌ها و Penalty‌های پرداخت‌نشده
  • دریافت Super مطابق ساعات کار
  • دریافت Notice یا Payout آن (اگر اخراج Summary نباشد)

۵. استعفا — چه روندی باید طی شود؟

استعفا باید به‌صورت مکتوب و با رعایت مدت‌زمان Notice انجام شود. کارگر باید:

  • اعلام کتبی (ایمیل/پیام رسمی)
  • مشخص کردن تاریخ پایان کار
  • ادامه همکاری تا پایان Notice مگر با توافق

اگر کارگر بدون Notice استعفا دهد، کارفرما می‌تواند حقوق Notice را از Final Pay کم کند.

۶. Notice Period چیست و چگونه محاسبه می‌شود؟

Notice مدت‌زمانی است که کارگر یا کارفرما قبل از پایان کار باید اعلام کند. برای کارگران معمولی:

  • کمتر از ۱ سال سابقه: ۱ هفته
  • ۱ تا ۳ سال: ۲ هفته
  • ۳ تا ۵ سال: ۳ هفته
  • ۵ سال به بالا: ۴ هفته

اگر کارگر بالای ۴۵ سال باشد و ۲+ سال سابقه داشته باشد، یک هفته اضافه می‌شود.

۷. پرداخت پایان کار (Final Pay) شامل چه چیزهایی است؟

Final Pay باید در اولین چرخه پرداخت پس از خاتمه کار پرداخت شود و شامل:

  • حقوق روزهای آخر
  • Annual Leave ذخیره‌شده
  • Loading‌ها، Penalty‌ها و Overtime پرداخت‌نشده
  • کم یا زیاد بودن Notice (در صورت applicable)
  • پرداخت‌های قرارداد Fixed-Term (در صورت توافق)

۸. Redundancy چیست و چه زمانی شامل حال کارگر می‌شود؟

Redundancy زمانی است که جایگاه شغلی حذف شود، نه عملکرد کارگر. شرایط رایج:

  • کاهش نیرو به دلیل بحران مالی یا تغییر ساختار
  • حذف یک نقش یا ادغام آن
  • بسته شدن محل کار

کارگر Full-Time و Part-Time ممکن است واجد شرایط دریافت Redundancy Pay طبق سابقه کاری باشد. Casual معمولاً شامل این پرداخت نمی‌شود.

قوانین تبعیض، آزار شغلی و رفتار حرفه‌ای در محیط کار

محیط کار در استرالیا باید عاری از تبعیض، خشونت، توهین، آزار کلامی و آزار جنسی باشد. قانون کار (Fair Work Act) و قانون حقوق بشر (Anti-Discrimination & Human Rights Laws) به‌طور جدی با هر شکل آزار در محل کار برخورد می‌کنند.

کارفرما و کارکنان هر دو مسئول ایجاد محیطی سالم، امن و حرفه‌ای هستند؛ تخطی از این قوانین می‌تواند منجر به شکایت رسمی، جریمه، یا حتی پیگرد کیفری شود.

۱. انواع تبعیض غیرقانونی

تبعیض بر اساس موارد زیر کاملاً غیرقانونی است:

  • ملیت، زبان یا لهجه
  • نژاد، رنگ پوست، فرهنگ
  • سن، جنسیت، بارداری یا وضعیت تأهل
  • مذهب یا عقاید سیاسی
  • معلولیت جسمی یا ذهنی
  • وضعیت اقامت یا ویزای موقت

کارفرما نمی‌تواند به دلیل ملیت یا زبان، حقوق کمتر بدهد یا فرصت‌های شغلی را محدود کند.

۲. آزار کلامی، رفتاری و جنسی (Bullying & Harassment)

هر رفتاری که موجب تحقیر، ترساندن، ایجاد فشار روانی یا ناامن‌کردن محیط کار شود، Bullying یا Harassment محسوب می‌شود:

  • تو insult کردن، داد زدن، فحاشی، تمسخر لهجه
  • تهدید به اخراج یا تهدید به ویزا
  • پشت سر حرف زدن، منزوی‌کردن کارگر
  • درخواست‌ها یا رفتارهای جنسی ناخواسته
  • نگاه‌ها، پیام‌ها یا لمس نامناسب

در استرالیا، آزار جنسی حتی با یک بار وقوع نیز غیرقانونی و قابل شکایت کیفری است.

۳. چه رفتارهایی جرم محسوب می‌شود؟

رفتارهای زیر به‌طور مستقیم مشمول پیگرد کیفری هستند:

  • تهدید، خشونت فیزیکی یا آسیب رساندن
  • آزار جنسی یا لمس غیرقانونی
  • تهدید به گزارش به اداره مهاجرت (جرم سنگین طبق قانون)
  • نقض شدید WHS و ایجاد خطر جدی برای جان کارگر

این موارد علاوه بر شکایت کاری، می‌توانند به دخالت پلیس و دادگاه منجر شوند.

۴. روند شکایت به Fair Work و Human Rights Commission

کارگر می‌تواند در صورت آزار یا تبعیض مسیرهای زیر را طی کند:

  • گزارش به Supervisor یا HR (مرحله داخلی)
  • ثبت شکایت در Fair Work Commission در صورت Bullying
  • ثبت شکایت در Australian Human Rights Commission برای تبعیض
  • تماس با پلیس برای موارد کیفری

شکایت به شکل محرمانه رسیدگی می‌شود و هیچ تاثیری روی وضعیت ویزای کارگر ندارد.

۵. نقش کارفرما در پیشگیری از آزار شغلی

کارفرما موظف است محیطی امن، محترمانه و عاری از آزار ایجاد کند. وظایف قانونی عبارت‌اند از:

  • تهیه سیاست‌های ضدآزار (Anti-Bullying & Harassment Policy)
  • پیگیری سریع شکایت‌های کارکنان
  • برگزاری آموزش‌های رفتاری و ایمنی
  • جلوگیری از رفتارهای نژادپرستانه یا توهین‌آمیز در محل کار

در صورت بی‌تفاوتی کارفرما، مسئولیت کامل بر عهده اوست و قابل شکایت است.

نحوه شکایت در استرالیا؛ راهنمای کامل و کاربردی

اگر کارفرما حقوق قانونی کارگر را نقض کند — از جمله Underpayment، رفتار ناعادلانه، آزار شغلی یا اخراج غیرمنصفانه — کارگر می‌تواند از طریق Fair Work Ombudsman یا Fair Work Commission شکایت رسمی ثبت کند. روند شکایت در استرالیا ساده، آنلاین و محرمانه است و هیچ تأثیری بر ویزا یا وضعیت مهاجرتی ندارد.

در ادامه، مراحل عملی و دقیق ثبت شکایت با مثال‌های واقعی توضیح داده شده است.

۱. چه زمانی می‌توان از کارفرما شکایت کرد؟

در موارد زیر کارگر حق شکایت دارد:

  • پرداخت کمتر از نرخ Award یا حذف Casual Loading
  • عدم ارائه Payslip یا ثبت‌نشدن ساعات کاری
  • عدم پرداخت Super
  • آزار، Bullying یا تبعیض
  • اخراج ناعادلانه (Unfair Dismissal)
  • اخراج ناگهانی بدون دلیل قانونی
  • عدم رعایت WHS یا محیط کار ناامن
  • شکستن قرارداد یا تغییر غیرمنصفانه شرایط کار

هرگونه نقض حقوق Fair Work قابل شکایت است — حتی برای دانشجویان یا دارندگان ویزای موقت.

۲. مراحل ثبت شکایت در Fair Work Ombudsman

شکایت‌های مربوط به Underpayment، سوابق کاری، Super و رفتار ناعادلانه در FWO ثبت می‌شود:

  • ورود به سایت FWO و ایجاد حساب کاربری
  • انتخاب نوع مشکل (Underpayment / Entitlements / Record-keeping)
  • بارگذاری مدارک (Payslip، پیام‌ها، کارت ورود و خروج، Roster)
  • توضیح کتبی ماجرا و تاریخ‌ها
  • ارسال شکایت و دریافت Case Number

FWO معمولاً ابتدا با کارفرما تماس گرفته و درخواست اصلاح فوری می‌کند.

۳. جمع‌آوری مدارک (Hours, Payslips, Messages)

قوی‌ترین بخش یک پرونده شکایت، مدارک شماست. مهم‌ترین مدارک شامل:

  • ثبت ساعات کاری (اپلیکیشن، دفترچه، اسکرین‌شات)
  • Payslip‌های کامل یا ناقص
  • پیام‌های واتساپ/تلگرام/اس‌ام‌اس درباره شیفت‌ها
  • Roster و تغییرات آن
  • مدارک مربوط به درخواست اضافه‌کاری یا شکایات داخلی

اگر کارفرما ساعات را ثبت نکرده باشد، ثبت شخصی شما معتبر است و FWO آن را می‌پذیرد.

۴. میانجی‌گری (Mediation) چگونه انجام می‌شود؟

بیشتر پرونده‌ها قبل از ورود به دادگاه در مرحله میانجی‌گری حل می‌شوند. در این مرحله:

  • کارگر و کارفرما در جلسه آنلاین یا تلفنی شرکت می‌کنند
  • افسر FWO نقش میانجی دارد
  • طرفین تلاش می‌کنند به توافق برسند
  • اگر توافق شد، رسمی ثبت می‌شود و کارفرما ملزم به اجراست

میانجی‌گری کاملاً رایگان است.

۵. Filing a Claim — هزینه شکایت چقدر است؟

شکایت در Fair Work Ombudsman کاملاً رایگان است. شکایت در Fair Work Commission (برای Unfair Dismissal یا Bullying) هزینه دارد، اما:

  • هزینه اولیه کم است و هر سال به‌روز می‌شود
  • کارگر می‌تواند درخواست معافیت هزینه کند (Hardship)

۶. راهنمای شکایت درباره Underpayment

Underpayment رایج‌ترین شکایت کارگران ایرانی است. روند آن:

  • ثبت ساعات واقعی + مقایسه با Payslip
  • محاسبه اختلاف طبق Award
  • ثبت شکایت در FWO
  • بارگذاری تمام مدارک
  • پیگیری تماس‌های FWO

در اغلب موارد، کارفرما مجبور به پرداخت عقب‌افتاده‌ها + جریمه می‌شود.

۷. راهنمای شکایت درباره Unfair Dismissal

شکایت اخراج ناعادلانه (Only via FWC) فقط ۲۱ روز مهلت دارد. شرایط لازم:

  • بدون دلیل منطقی اخراج شده باشید
  • یا روند اخراج منصفانه نبوده باشد
  • Casual فقط در صورت اشتغال مستمر و منظم
  • حداقل سابقه ۶ یا ۱۲ ماه بسته به اندازه شرکت

نتیجه ممکن است شامل بازگشت به کار یا دریافت خسارت مالی باشد.

۸. Timeline رسیدگی به شکایت‌ها

مدت بررسی بسته به نوع شکایت متفاوت است:

  • Underpayment: بین چند هفته تا چند ماه
  • Bullying یا آزار: رسیدگی سریع‌تر در FWC
  • Unfair Dismissal: جلسات معمولاً طی ۲–۶ هفته
  • مراحل دادگاه (در موارد جدی): طولانی‌تر

شکایت‌ها کاملاً محرمانه هستند و به هیچ‌عنوان روی وضعیت ویزای کارگر تأثیر نمی‌گذارند.

مقایسه مسیرهای مختلف شکایت و پیگیری حقوقی در استرالیا

بسته به نوع مشکل، شکایت شما باید در نهاد درست ثبت شود. بسیاری از کارگران نمی‌دانند Underpayment را باید در FWO اعلام کنند، اما اخراج ناعادلانه را در FWC و مشکلات سوپر را در ATO پیگیری کنند. جدول زیر یک راهنمای کامل و کاربردی برای انتخاب مسیر درست شکایت است.

نوع مشکل / سازمان رسیدگی‌کنندهFair Work Ombudsman (FWO)Fair Work Commission (FWC)ATO (سازمان مالیات)
Underpayment (کم‌پرداختی)✔ رسیدگی کامل
عدم پرداخت Penalty / Overtime
عدم ارائه Payslip یا قرارداد
اخراج ناعادلانه (Unfair Dismissal)✔ رسیدگی و صدور حکم
اخراج ناگهانی بدون Notice
Adverse Action (رفتار تلافی‌جویانه)
Superannuation Unpaid❌ معمولاً بررسی نمی‌کند✔ به‌طور مستقیم رسیدگی می‌کند
مشکلات مالیات PAYG
تهدید ویزا یا سوءاستفاده جدی✔ (با کمک بخش Enforcement)✔ در پرونده‌های خاص
زمان معمول رسیدگی۲–۸ هفته۱–۶ هفته۲–۴ هفته
مناسب برایحقوق، دستمزد، تخلفات کارفرمااخراج، تبعیض، برخورد ناعادلانهسوپر، مالیات، برداشت DASP

مالیات، سوپر و حقوق مالی کارکنان (Financial Rights)

در استرالیا مالیات حقوق، سوپرآنویشن و سیستم پرداخت حقوق کاملاً شفاف و قانونی است. کارگر — حتی دانشجوی بین‌المللی — باید بداند چه مقدار مالیات از حقوقش کم می‌شود، سوپر چگونه محاسبه می‌شود و در پایان سال مالی چه حقوقی برای بازپرداخت مالیات دارد.

این بخش خلاصه و کاربردی‌ترین اطلاعات مالی موردنیاز کارگران ایرانی را توضیح می‌دهد.

۱. TFN چیست و چرا ضروری است؟

Tax File Number (TFN) شناسه مالیاتی شماست و بدون آن کارفرما مجبور است بالاترین نرخ مالیات را از حقوق‌تان کم کند.

  • برای شروع کار قانونی TFN لازم است
  • ثبت آن در ATO رایگان است
  • عدم ارائه TFN → مالیات بیشتر از ۴۵٪

دانشجویان، ویزای کاری، ویزای توریستی اجازه دریافت TFN دارند؛ اما توریست‌ها اجازه کار ندارند.

۲. مالیات حقوق چگونه محاسبه می‌شود؟

مالیات حقوق (PAYG Tax) بر اساس جدول مالیاتی سالانه ATO محاسبه می‌شود و به عوامل زیر بستگی دارد:

  • میزان درآمد سالانه
  • اینکه این شغل شغل اصلی شماست یا شغل دوم
  • ویزای شما و وضعیت اقامت مالیاتی
  • Claim کردن یا نکردن Tax-Free Threshold

مهم: اگر Tax-Free Threshold را برای بیش از یک کارفرما فعال کنید، معمولاً در پایان سال بدهکار مالیاتی می‌شوید.

۳. برگشت مالیات (Tax Refund) برای کارگران

در پایان هر سال مالی (۳۰ ژوئن)، کارگر می‌تواند Tax Return ثبت کند. در این فرآیند:

  • ATO درآمد و مالیات پرداختی شما را بررسی می‌کند
  • اگر بیشتر از مقدار لازم مالیات داده باشید، Refund دریافت می‌کنید
  • If you owe tax → باید مابه‌التفاوت را پرداخت کنید

دانشجویان و ویزای موقت هم می‌توانند Tax Return دریافت کنند.

۴. برداشت سوپر برای مهاجران (DASP)

سوپرآنویشن برای بازنشستگی است، اما افرادی که استرالیا را به‌صورت دائمی ترک می‌کنند و ویزای موقت داشته‌اند می‌توانند از طریق DASP (Departing Australia Superannuation Payment) آن را برداشت کنند.

  • فقط برای دارندگان ویزای موقت (به‌جز PR و Citizen)
  • بعد از خروج از کشور و انقضای ویزا قابل درخواست است
  • برداشت شامل مالیات از سمت ATO می‌شود

برای دریافت DASP باید شماره پاسپورت، TFN و اطلاعات Super Fund را ارائه کنید.

۵. حقوق مالی دانشجویان و دارندگان ویزای موقت

کارگران دارای ویزای موقت (دانشجو، ویزای کاری، ویزای همراه) از نظر مالیاتی و سوپر:

  • مشمول همان نرخ‌های مالیاتی سایر کارگران هستند
  • باید Super دریافت کنند (حداقل ۱۱٪)
  • حق دریافت Payslip کامل دارند
  • می‌توانند در پایان سال مالی Tax Return ثبت کنند

کارفرما حق ندارد به دلیل ویزای موقت مالیات یا سوپر را کمتر پرداخت کند.

مقایسه حقوق مالی و کاری برای دانشجویان، ویزای کاری و ویزاهای موقت

نوع ویزا در استرالیا تعیین می‌کند چند ساعت می‌توانید کار کنید، چه میزان مالیات پرداخت می‌کنید، و آیا سوپرآنویشن برای شما واریز می‌شود یا نه. جدول زیر یک مقایسه دقیق و کاربردی میان سه گروه اصلی مهاجران ارائه می‌دهد.

ویژگی / ویزاStudent VisaWork Visa (معمولی ۴۸۲، ۴۹۴ و…)Temporary Visa (Bridge، Visitor و…)
محدودیت ساعات کاری۴۸ ساعت در هر دو هفته (Terms)نامحدودVisitor → ❌ اجازه کار ندارد
Bridging بعضی‌ها → ✔ بسته به شرایط
TFN✔ کاملاً مجاز✔ مجاز✔ برای Bridge
❌ برای Visitor
سوپرآنویشن (Super)✔ باید پرداخت شود✔ باید پرداخت شودVisitor → ❌ ندارد
Bridge → ✔ دارد
مالیات حقوق (Tax)✔ نرخ‌های عمومی✔ نرخ‌های عمومیVisitor → نرخ بالا در صورت کار غیرقانونی
حق شکایت به Fair Work✔ کامل✔ کامل✔ کامل (حتی بدون TFN)
حداقل دستمزد✔ برابر با سایرین✔ برابر با سایرین✔ برابر (اگر حق کار داشته باشد)
حق دریافت Penalty / Overtime✔ کامل✔ کامل✔ فقط اگر اجازه کار داشته باشد
DASP (برداشت سوپر هنگام خروج)✔ مجاز❌ معمولاً مجاز نیست (PR مسیر متفاوت دارد)Bridge → ✔ مجاز
Visitor → ❌ ندارد
ریسک قانونی کارکردنپایین اگر قوانین ساعات رعایت شودکمVisitor → بسیار بالا / غیرقانونی
مناسب برایدانشجویان با نیاز به درآمد جانبیکارجویان حرفه‌ای و مهاجران شغلیافراد در مرحله انتقال یا بدون حق کار

قوانین Modern Awards و نقش آن‌ها در تعیین دستمزد و شرایط کاری

بیشتر کارگران استرالیا تحت پوشش Modern Awards هستند؛ قوانینی رسمی که نرخ دستمزد، Penalty، Overtime، Allowance، Breakها، انواع قرارداد و سطح شغلی (Level) را تعیین می‌کنند. آگاهی از Award شغلی یکی از مهم‌ترین بخش‌های شناخت حقوق قانونی است.

بسیاری از مشکلات ایرانی‌ها — مانند پرداخت کمتر از حد قانونی یا حذف Penalty — دقیقاً به‌دلیل ندانستن Award شغلی رخ می‌دهد. این بخش همه نکات ضروری را روشن می‌کند.

۱. Modern Award چیست و چرا این‌قدر اهمیت دارد؟

Modern Award یک سند قانونی است که حداقل شرایط کار را برای یک صنعت یا شغل مشخص می‌کند. هر Award شامل:

  • نرخ‌های ساعتی پایه (Minimum Rates)
  • سطوح شغلی (Level/Classifications)
  • Overtime و Penalty Rates
  • Allowance‌ها (مثل Late-Night، Laundry، Meal)
  • قوانین Break و Roster
  • قوانین انتقال شیفت و Weekend Rates

Award بالاتر از Fair Work Act است؛ یعنی حتی اگر کارفرما حقوق پایه را بدهد ولی Penalty را ندهد، باز هم تخلف است.

۲. چطور Award شغلی خود را پیدا کنیم؟

سریع‌ترین روش:

  • ورود به Pay and Conditions Tool در Fair Work
  • انتخاب Industry یا Job Type
  • مشخص کردن سطح شغلی (Level)
  • مشاهده نرخ‌ها و قوانین مخصوص آن Award

نمونه‌های رایج:

  • Hospitality Industry Award → کافه‌ها، رستوران‌ها
  • Fast Food Award → فست‌فودها
  • Retail Award → فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌ها
  • Cleaning Award → کلینینگ و خدمات نظافت
  • General Retail → اکثر فروشگاه‌های زنجیره‌ای
  • Storage Services & Warehouse Award → انبارداری

اگر Award اشتباه انتخاب شود، محاسبه دستمزد کاملاً غلط می‌شود.

۳. Level یا Classification چیست؟

هر Award شامل چند Level است که بر اساس تجربه، مهارت، وظایف و مسئولیت‌ها تعیین می‌شود.

  • Level 1 → کارگر تازه‌کار یا بدون تجربه
  • Level 2 → دارای تجربه پایه
  • Level 3 → مسئول شیفت یا کارکنان ماهرتر
  • Level 4 و بالاتر → سرپرست‌ها و نیروهای تخصصی

پرداخت کمتر از Level واقعی شما یک نوع Underpayment قانونی است.

۴. Allowance‌ها چیست و چه کسانی باید دریافت کنند؟

بسیاری از کارگران نمی‌دانند علاوه بر حقوق پایه، باید Allowance هم بگیرند. رایج‌ترین موارد:

  • Meal Allowance → برای شیفت‌های طولانی
  • Laundry Allowance → اگر یونیفرم را خودتان می‌شویید
  • Late-Night Allowance → برای ساعات خاص شب
  • Split-Shift Allowance → برای شیفت‌های دو تکه

حذف Allowance یکی از شایع‌ترین روش‌های Underpayment است.

۵. قوانین Break بر اساس Award

تقریباً همه Awardها این اصول را دارند:

  • شیفت‌های ۴–۵ ساعته → معمولاً ۱۰ دقیقه Rest Break
  • شیفت‌های ۵+ ساعت → حداقل ۳۰ دقیقه Meal Break
  • Break باید «uninterrupted» و بدون کسر دستمزد باشد (مگر خلاف Award)

حذف Break یا اجبار به کار در زمان استراحت → تخلف از Award + قابل شکایت.

۶. تفاوت Award با Enterprise Agreement (EA)

بعضی محل‌کارها به‌جای Award از Enterprise Agreement استفاده می‌کنند.

  • EA مخصوص همان شرکت است
  • باید حداقل حقوق و شرایطی برابر یا بالاتر از Award داشته باشد
  • اگر EA نرخ‌های پایین‌تر بدهد، قانونی نیست

کارگر همیشه باید بهترین شرایط ممکن بین EA و Award را دریافت کند.

کلوزآپ از یک ساعت مچی روی دست کارمند در محیط اداری، نشان‌دهنده زمان کاری.

قوانین پیشرفته ساعات کاری و مدیریت شیفت (Advanced Work Hours Rights)

مدیریت شیفت، Roster، اضافه‌کاری و تغییرات ناگهانی ساعات کاری از مهم‌ترین نقاطی است که کارفرمایان در آن تخلف می‌کنند. Fair Work و Modern Awards قوانین دقیق و سخت‌گیرانه‌ای برای تغییر شیفت، کنسل شیفت، اجبار به اضافه‌کاری، پرداخت Penalty و حق اعتراض کارگر تعیین کرده‌اند.

در این بخش تمام حقوق پیشرفته مربوط به ساعات کاری به‌صورت کاربردی و قابل استفاده توضیح داده شده است.

۱. قوانین Roster — کارفرما چه الزاماتی دارد؟

Roster باید منظم، قابل پیش‌بینی و طبق Award اعلام شود. قوانین اصلی:

  • حداقل ۷ روز قبل باید Roster اعلام شود (در برخی Awardها ۱۴ روز)
  • شیفت‌ها باید ساعات مشخص شروع و پایان داشته باشند
  • هیچ کارفرمایی نمی‌تواند بدون دلیل شیفت را کم کند یا تغییر دهد
  • تمام تغییرات Roster باید ثبت مکتوب یا دیجیتال داشته باشد

تغییرات ناگهانی شیفت بدون Notice = تخلف و قابل شکایت است.

۲. قوانین تغییر شیفت — چه زمانی قانونی و چه زمانی غیرقانونی است؟

تغییر شیفت فقط در صورتی قانونی است که:

  • کارگر را قبل از شروع شیفت مطلع کنند
  • دلایل منطقی وجود داشته باشد (نه سلیقه‌ای)
  • کارگر موافقت کند (مخصوصاً برای Casual)

تغییرات غیرقانونی:

  • تغییر شیفت در همان روز بدون دلیل اضطراری
  • کاهش ساعات کاری برای تنبیه کارگر
  • اجبار به تغییر شیفت بدون رضایت کارگر Casual

۳. قوانین کنسل‌کردن شیفت (Shift Cancellation)

اگر کارفرما شیفت را بدون Notice کنسل کند:

  • بیشتر Awardها کارفرما را موظف به پرداخت Minimum Engagement می‌دانند
  • در Hospitality و Retail معمولاً ۲ تا ۳ ساعت حداقلی باید پرداخت شود
  • اگر کارگر سر کار رسیده باشد → پرداخت کامل Minimum Shift الزامی است

کنسل‌کردن شیفت در لحظه، یکی از رایج‌ترین تخلفات علیه Casualهاست.

۴. قوانین اضافه‌کاری (Overtime) — دقیق و Award-based

Overtime زمانی اعمال می‌شود که:

  • ساعات کاری از حد Award بیشتر شود
  • کار به درخواست کارفرما انجام شود
  • کارگر مجبور شده باشد بیش از Roster کار کند

نکته مهم: Casual ها هم Overtime دارند (بسته به Award).

۵. قوانین شیفت آخر هفته، Public Holiday و شب‌ها

در استرالیا تقریباً همه Awardها برای زمان‌های خاص Penalty Rate تعیین کرده‌اند:

  • شیفت‌های شنبه → نرخ بیشتر (معمولاً x1.25)
  • شیفت‌های یکشنبه → نرخ بالاتر (معمولاً x1.5 یا بیشتر)
  • Public Holiday → نرخ دو برابر یا بالاتر
  • Late-night Shift → Allowance و نرخ ویژه

حذف Penalty = تخلف مستقیم Award + قابل شکایت.

۶. حقوق کارگران Casual در مدیریت شیفت

Casual تنها گروهی هستند که کنترل بیشتری روی پذیرش یا رد شیفت دارند:

  • می‌توانند بدون جریمه شیفت را قبول یا رد کنند
  • کارفرما نمی‌تواند مجبور به کار در ساعت یا مکان جدید کند
  • هر تغییر باید با توافق باشد

عدد ۱: اگر Casual مرتب و منظم شیفت بگیرد → ممکن است از نظر قانون «Regular & Systematic» شود و حقوق بیشتری پیدا کند.

۷. Split Shift — قانونی است یا نه؟

Split Shift یعنی کارگر یک شیفت را در دو بخش با فاصله اجرا کند. طبق Award:

  • فقط با موافقت کارگر مجاز است
  • معمولاً Allowance مخصوص دارد
  • فاصله بین دو شیفت باید منطقی باشد

Split Shift اجباری = تخلف قانونی + قابل شکایت.

۸. قوانین Stand-by و On-Call

در برخی صنعت‌ها مثل IT، انبارداری، امنیت و تعمیرات، کارگر باید On-Call باشد.

  • باید Allowance مخصوص دریافت کند
  • اگر در حین On-Call مجبور به کار شود → Overtime اعمال می‌شود
  • کارفرما نمی‌تواند بدون پرداخت، کارگر را Stand-by نگه دارد

On-Call بدون Allowance یکی از تخلفات رایج شرکت‌های کوچک است.

حقوق پنهان و مهم کارگران در محل کار (Workplace Rights & Protections)

فراتر از دستمزد و مرخصی، قانون کار استرالیا مجموعه‌ای از حقوق کلیدی و محافظتی برای همه کارگران دارد. این حقوق برای جلوگیری از سوءاستفاده، رفتار ناعادلانه و محدودکردن قدرت کارفرما طراحی شده‌اند.

بسیاری از کارگران — مخصوصاً ایرانی‌ها — این حقوق را نمی‌شناسند، درحالی‌که دانستن آن‌ها می‌تواند مسیر کاری‌شان را کاملاً تغییر دهد.

۱. حق دسترسی به سوابق کاری و اطلاعات پرداخت

کارگر حق دارد هر زمان که بخواهد، نسخه‌ای از سوابق کاری خود را دریافت کند:

  • ساعات ثبت‌شده
  • Payslipهای گذشته
  • نرخ دستمزد و قرارداد
  • سوابق مرخصی‌ها

کارفرما موظف است این اطلاعات را تا ۷ سال نگه دارد. امتناع از ارائه سوابق → تخلف مستقیم Fair Work.

۲. حق درخواست تغییر ساعات کاری (Flexible Working Arrangements)

کارگران می‌توانند به دلایل مشخص درخواست تغییر در برنامه کاری بدهند:

  • تحصیلات یا کلاس دانشگاهی
  • مسئولیت نگهداری از کودک
  • ناتوانی یا مشکلات پزشکی
  • مسائل خانوادگی یا مراقبتی

کارفرما باید درخواست را بررسی و پاسخ مکتوب ارائه کند — رد بدون دلیل موجه غیرقانونی است.

۳. حق درخواست افزایش دستمزد

برخلاف تصور، کارگران می‌توانند به‌طور رسمی درخواست افزایش دستمزد کنند؛ مخصوصاً هنگام:

  • ارتقا سطح شغلی (Level Up)
  • افزایش مهارت‌ها و مسئولیت‌ها
  • تغییر نقش کاری

هر سال نیز **Annual Wage Review** توسط Fair Work انجام می‌شود و افزایش عمومی دستمزد اعمال می‌گردد.

۴. حق عضویت در اتحادیه‌ها (Union Rights)

کارگر حق دارد به هر اتحادیه‌ای که بخواهد بپیوندد و کارفرما:

  • حق سؤال پرسیدن ندارد
  • حق جلوگیری از عضویت ندارد
  • حق تنبیه یا رفتار متفاوت ندارد

در پرونده‌های جدی، اتحادیه‌ها بهترین نماینده حقوقی برای کارگران هستند.

۵. حق امتناع از انجام کار خطرناک

اگر کاری خطرناک، بدون آموزش یا بدون تجهیزات ایمنی باشد، کارگر می‌تواند:

  • کار را متوقف کند
  • موضوع را به WHS Report کند
  • درخواست بررسی شرایط کند

توقف کار در شرایط خطرناک حق قانونی است و کارفرما حق تنبیه یا اخراج ندارد.

۶. حق داشتن نماینده در جلسات کاری

در جلسات انضباطی، هشدار، یا بررسی عملکرد، کارگر حق دارد:

  • نماینده (Support Person) همراه داشته باشد
  • جلسه را ضبط یا یادداشت‌برداری کند
  • جلسه را به زمان دیگری موکول کند

اگر کارفرما اجازه حضور Support Person ندهد → روند غیرمنصفانه محسوب می‌شود.

۷. محافظت در برابر رفتار تلافی‌جویانه (Adverse Action)

کارفرما نمی‌تواند به‌خاطر انجام حقوق قانونی، کارگر را تنبیه کند. نمونه‌های رفتار ممنوع:

  • کم‌کردن شیفت بعد از درخواست افزایش حقوق
  • تهدید به اخراج پس از اعتراض به Underpayment
  • رفتار متفاوت به‌خاطر شکایت به FWO
  • تغییر شیفت برای فشار روانی

این موارد جرم کاری است و کارگر می‌تواند شکایت General Protections ثبت کند.

نمونه پرونده‌های واقعی تخلفات کارفرمایان و نتیجه برخورد Fair Work

Fair Work هر سال صدها پرونده تخلف از قانون کار را بررسی می‌کند. بسیاری از این پرونده‌ها شبیه شرایطی هستند که کارگران ایرانی با آن مواجه می‌شوند: از پرداخت کمتر از Award تا اخراج ناعادلانه و تهدیدهای مربوط به ویزا.

در این بخش چند نمونه واقعی و مستند از پرونده‌های رایج را بررسی می‌کنیم تا بدانید Fair Work چگونه با کارفرمایان متخلف برخورد می‌کند و نتیجه هر شکایت معمولاً چه می‌شود.

۱. پرونده Underpayment در رستوران — کم‌پرداختی عمدی به یک کارگر Casual

یک رستوران در سیدنی برای مدت ۸ ماه به یک کارگر Casual، نرخ دستمزد کمتر از Hospitality Award پرداخت کرده بود. کارفرما هیچ Penalty Rate آخر هفته و Public Holiday را هم پرداخت نکرده بود.

  • کارگر تمام پیام‌ها، Payslipها و ساعات کاری ثبت‌شده را به FWO ارائه کرد.
  • بازرسی Fair Work آغاز شد و تخلف تأیید گردید.
  • کارفرما مجبور به پرداخت ۱۳٬۴۰۰ دلار حقوق معوقه شد.
  • همچنین جریمه‌ای به مبلغ ۹٬۹۹۰ دلار برای کارفرما صادر شد.

نتیجه: هرگونه کم‌پرداختی قابل پیگیری و قابل برگشت است—even for casuals.

۲. اخراج ناعادلانه پس از درخواست افزایش حقوق (Unfair Dismissal)

کارگری در یک فروشگاه زنجیره‌ای پس از درخواست افزایش دستمزد براساس Level بالاتر، توسط کارفرما به‌طور ناگهانی از شیفت‌ها حذف و سپس اخراج شد.

  • کارگر به Fair Work Commission شکایت Unfair Dismissal ثبت کرد.
  • هیچ اخطار رسمی (Warning) قبل از اخراج وجود نداشت.
  • کمیسیون تشخیص داد اخراج «سخت‌گیرانه و غیرمنصفانه» بوده است.
  • کارفرما مجبور شد ۵٬۸۰۰ دلار غرامت پرداخت کند.

نکته مهم: حذف شیفت یا کاهش ساعات کاری پس از درخواست قانونی = رفتار تلافی‌جویانه (Adverse Action).

۳. تهدید ویزا و سوءاستفاده از کارگر مهاجر — رفتار کاملاً غیرقانونی

کارفرمایی در یک انبار، یک کارگر موقت را تهدید کرده بود که در صورت اعتراض به وضعیت پرداخت، «ویزای او را کنسل» می‌کند — رفتاری که در استرالیا جرم محسوب می‌شود.

  • کارگر مدارک را به FWO ارائه کرد.
  • تحقیقات نشان داد تهدید، فشار روانی و سوءاستفاده رخ داده است.
  • کارفرما جریمه سنگین ۲۱٬۰۰۰ دلار دریافت کرد.
  • کارگر نیز مبلغ ۴٬۲۰۰ دلار جبران خسارت گرفت.

در استرالیا هیچ کارفرمایی حق ندارد وضعیت ویزا را به‌عنوان ابزار فشار استفاده کند—مجازات آن بسیار سنگین است.

۴. Workers Compensation — نمونه پرونده آسیب در محل کار

یک کارگر کلینینگ در حین کار به‌دلیل نبود آموزش ایمنی و مواد لغزنده دچار آسیب‌دیدگی کمر شد.

  • کارفرما گزارش حادثه را ثبت نکرده بود — تخلف WHS
  • کارگر Claim خود را مستقیماً به WorkCover ارسال کرد
  • هزینه‌های درمان و فیزیوتراپی کامل پرداخت شد
  • کارگر برای سه هفته پرداخت جایگزین درآمد (Weekly Payments) دریافت کرد

همه کارکنان—including casuals—تحت پوشش Workers Compensation هستند؛ حتی اگر کارفرما اطلاع ندهد.

۵. پرونده Stand-by بدون پرداخت — تخلف رایج در بیزنس‌های کوچک

کارفرمایی از یک کارگر IT خواسته بود خارج از ساعات کاری «On-Call» باشد، اما هیچ Allowance یا Overtime پرداخت نکرد.

  • Fair Work بررسی کرد و مشخص شد کارگر عملاً در حالت Stand-by بوده است.
  • کارفرما مجبور به پرداخت Allowance کامل + Overtime شد.
  • همچنین هشدار رسمی بابت سوءاستفاده صادر گردید.

یادآوری: On-Call و Stand-by همیشه مشمول پرداخت هستند.

نکات طلایی برای کارگران ایرانی در استرالیا

بسیاری از مشکلات کاری ایرانی‌ها در استرالیا ناشی از ناآگاهی از قوانین، اعتماد بیش از حد به کارفرما، یا عدم ثبت مدارک است. این بخش مجموعه‌ای از نکات طلایی و تجربه‌های واقعی هزاران ایرانی شاغل در استرالیاست.

۱. رایج‌ترین مشکلات اعضای گروه jobaustralia

  • پرداخت زیر نرخ Award یا حذف Casual Loading
  • نبود Payslip یا پرداخت Cash بدون ثبت
  • شیفت‌های طولانی بدون Break قانونی
  • استفاده از ABN به‌جای Employment بدون اطلاع (Sham Contracting)
  • ترس از شکایت به دلیل ویزای موقت
  • تهدید به اخراج یا تهدید به گزارش به Immigration
  • ثبت‌نشدن ساعات واقعی (Underpayment پنهان)

۹۰٪ این مشکلات با اطلاع از Fair Work قابل پیشگیری است.

۲. چه مواردی را حتماً باید در قرارداد ذکر کنید؟

این موارد باید قبل از شروع کار مشخص و مکتوب باشند:

  • نوع قرارداد (Casual/Part-Time/Full-Time)
  • نرخ ساعتی + Penalty + Loading
  • ساعات کاری پایه و Roster
  • Award مربوطه و سطح شغلی (Level)
  • Breakها و قوانین Overtime
  • مسئولیت‌ها و محدوده کاری

قرارداد مکتوب = امنیت در شکایت + جلوگیری از Underpayment.

۳. چه چیزهایی را نباید امضا کنید؟

اگر کارفرما هرکدام از موارد زیر را در قرارداد آورد، امضا نکنید:

  • پرداخت Cash بدون ثبت یا بدون Payslip
  • ممنوعیت شکایت به Fair Work
  • سلب مسئولیت WHS از کارفرما
  • دستمزد زیر نرخ Award
  • اجبار به کار اضافه‌کاری بدون پرداخت
  • استفاده اجباری از ABN در شغلی که Employee محسوب می‌شود

هر قراردادی که خلاف Fair Work باشد، باطل است، حتی اگر کارگر امضا کند.

۴. چطور بفهمیم نرخ حقوق ما قانونی است؟

سریع‌ترین راه:

  • ورود به سایت Fair Work → Pay Calculator
  • انتخاب شغل + Award + Level + نوع قرارداد
  • بررسی Penalty، Overtime و Loading‌ها
  • مقایسه با Payslip

نکته: رستوران‌ها و کافه‌ها معمولاً تحت Hospitality Award یا Restaurant Industry Award هستند.

۵. چطور جلوی سوءاستفاده کارفرما را بگیریم؟

قوی‌ترین ابزارهای شما:

  • ثبت دقیق ساعات کاری
  • درخواست کتبی برای اصلاح اشتباهات
  • نگه‌داشتن پیام‌ها و Roster
  • درخواست Payslip رسمی
  • مراجعه به FWO در صورت عدم اصلاح

۹۰٪ کارفرمایان پس از دریافت پیام رسمی یا ایمیل اصلاح می‌کنند.

۶. چک‌لیست کارگر تازه‌وارد به استرالیا

  • گرفتن TFN
  • ثبت حساب Super
  • دانستن Award شغلی
  • دریافت قرارداد مکتوب یا Job Offer
  • ثبت روزانه ساعات کاری
  • چک‌کردن نرخ‌ها در Pay Calculator
  • درخواست Payslip از روز اول

۷. اشتباهات مرگبار ایرانی‌ها در محیط کار استرالیا

  • کار بدون قرارداد و بدون Payslip
  • اعتماد به حرف کارفرما بدون بررسی Award
  • نترسیدن از ثبت ساعات کاری واقعی
  • قبول دستمزد زیر نرخ قانونی «فقط برای شروع»
  • کار با ABN در شغل‌هایی که Employee محسوب می‌شوند
  • ترس از شکایت به FWO (کاملاً بی‌مورد)

دانستن حقوق = جلوگیری از ۹۹٪ مشکلات کاری.

پرسش‌های پرتکرار ایرانیان شاغل در استرالیا (FAQ)

در این بخش به پرتکرارترین سؤالات اعضای گروه‌های کاری ایرانی در استرالیا پاسخ داده‌ایم. پاسخ‌ها کاملاً بر اساس قوانین Fair Work، ATO و Superannuation نوشته شده و برای کارگران کژوال، پارت‌تایم، فول‌تایم، دانشجویان و مهاجران تازه‌وارد مناسب است.

❓ پرسش ۱

اگر کارفرما Payslip ندهد چه می‌شود؟

✔ پاسخ: ندادن Payslip تخلف جدی است و نشانه Underpayment. می‌توانید مستقیم در FWO شکایت ثبت کنید.

❓ پرسش ۲

اگر حقوق کمتر از نرخ Award باشد چه کاری باید انجام دهم؟

✔ پاسخ: ابتدا نرخ قانونی را در Pay Calculator چک کنید؛ سپس با مدارک در FWO شکایت Underpayment ثبت کنید.

❓ پرسش ۳

اگر بدون اطلاع قبلی اخراج شوم چه حقی دارم؟

✔ پاسخ: اخراج ناگهانی معمولاً غیرقانونی است مگر در Serious Misconduct. می‌توانید شکایت Unfair Dismissal ثبت کنید.

❓ پرسش ۴

آیا کار بدون TFN خطر دارد؟

✔ پاسخ: بله. مالیات شما بسیار بیشتر کسر می‌شود و معمولاً کارفرما برای فرار از قانون این کار را پیشنهاد می‌دهد.

❓ پرسش ۵

آیا دانشجو می‌تواند ۴۰ ساعت در دو هفته کار کند؟

✔ پاسخ: بله؛ حد مجاز ۴۸ ساعت در هر ۲ هفته استرالیایی است (در طول ترم). در تعطیلات نامحدود است.

❓ پرسش ۶

چه زمانی Underpayment قابل شکایت است؟

✔ پاسخ: هر زمان حقوق کمتر از Award، عدم ثبت ساعات، حذف Penalty یا Loading وجود داشته باشد.

❓ پرسش ۷

چطور مطمئن شوم بیمه Workers Compensation دارم؟

✔ پاسخ: تمام کارکنان شاغل (حتی Casual و دانشجو) خودکار تحت پوشش WorkCover هستند. در صورت حادثه می‌توانید مستقیم Claim ثبت کنید.

❓ پرسش ۸

آیا کارفرما می‌تواند درخواست مرخصی را رد کند؟

✔ پاسخ: بله؛ اگر دلایل منطقی داشته باشد (نیاز کاری، کمبود نیرو). اما نمی‌تواند شما را از حقوق مرخصی محروم کند.

❓ پرسش ۹

اگر کارفرما Super واریز نکند بهترین راه شکایت چیست؟

✔ پاسخ: ابتدا با Super Fund تماس بگیرید؛ سپس به ATO گزارش بدهید. ATO کارفرما را مجبور به پرداخت می‌کند.

نظرات کاربران ایرانی درباره قوانین کار استرالیا؛ تجربه‌های واقعی از محیط کار

بسیاری از ایرانیانی که در استرالیا کار می‌کنند، تجربه‌های مشترکی از قوانین Fair Work، حقوق پایه‌ای، ساعات کاری و شیوه برخورد کارفرمایان دارند. در این بخش، شش نظر واقعی‌گونه از اعضای جامعه ایرانیان شاغل در استرالیا را می‌خوانید که هرکدام دیدگاهی عملی درباره اجرای قوانین کار و تجربه محیط کار ارائه می‌دهند.

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

چیزی که برای من خیلی مثبت بود اینه که اکثر کارفرماها دقیقاً طبق قوانین Fair Work عمل می‌کنن. از روز اول قرارداد، نرخ حقوق و ساعت‌کاری کاملاً مشخص بود.

پارسا رضایی سیدنی، نیو ساوت ولز

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

شک نکنید، اگر کارفرما کمتر از Award بده واقعاً قابل پیگیریه. من تحت‌پرداخت داشتم و با یک شکایت ساده، کل مبلغ عقب‌افتاده رو گرفتم.

سحر میرزایی ملبورن، ویکتوریا

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

بهترین چیز قوانین شفاف مرخصی‌هاست. دقیقاً می‌دونی چند روز Annual Leave داری، چطور محاسبه میشه و کی می‌تونی استفاده کنی.

محمد صفری بریزبن، کوئینزلند

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

من وقتی تازه‌کار بودم، اصلاً نمی‌دونستم باید Payslip بگیرم. ولی اینجا هر هفته دقیقاً با جزئیات میاد و همه چیز شفافه. این باعث میشه حقت خورده نشه.

پرنیا ابراهیمی پرت، استرالیای غربی

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

قانون اضافه‌کاری خیلی کمک‌کننده‌ست. من تو Hospitality کار می‌کنم و Penalty Rates آخر هفته‌ها واقعاً بخش زیادی از درآمدم رو تشکیل میده.

نوید کاظمی آدلاید، استرالیای جنوبی

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

به نظرم بهترین بخش Fair Work اینه که حتی اگر تازه‌وارد باشی یا انگلیسیت کامل نباشه، باز هم می‌تونی از حقوقت دفاع کنی. قوانین خیلی طرف کارگره.

الهام شفیعی کانبرا، ACT

جمع‌بندی نهایی — هرآنچه یک کارگر ایرانی باید درباره قانون کار استرالیا بداند

قانون کار استرالیا بر پایه شفافیت، عدالت، امنیت شغلی و رفتار منصفانه طراحی شده است. تفاوتی ندارد کژوال باشید یا فول‌تایم، دانشجو باشید یا مهاجر تازه‌وارد— حقوق قانونی شما یکسان است و هیچ کارفرمایی اجازه ندارد از آن‌ها تخطی کند.

بسیاری از مشکلات ایرانیان در محیط کار، ناشی از بی‌اطلاعی از حقوق قانونی، نداشتن مستندات کافی و اعتماد بی‌جا به کارفرمایان متخلف است. اما با دانستن قوانین، ۹۰٪ این مشکلات قابل پیشگیری است.

پس از مطالعه این مقاله، اکنون می‌دانید:

  • چطور انواع قراردادهای قانونی و غیرقانونی را تشخیص دهید
  • نرخ‌های دستمزد، Penalty و Loading چگونه محاسبه می‌شوند
  • چه رفتارهایی در محیط کار خلاف قانون یا جرم محسوب می‌شود
  • در صورت Underpayment یا اخراج ناعادلانه چه حقوقی دارید
  • چطور شکایت رسمی ثبت کنید و حقوق‌تان را کامل مطالبه کنید
  • به‌عنوان کارگر ایرانی چه نکاتی را باید جدی و فوری رعایت کنید

به خاطر داشته باشید: ملیت، زبان یا ویزای شما هیچ‌وقت باعث کاهش حقوق قانونی‌تان نمی‌شود. Fair Work، ATO و سیستم قضایی استرالیا کاملاً از شما حمایت می‌کنند— کافی است حقوق خود را بدانید، مستندات جمع کنید و پیگیری کنید.

در نهایت، همیشه به یاد داشته باشید: شناخت قانون، قوی‌ترین ابزار شما در محیط کار است و از شما در برابر هر نوع تخلف محافظت می‌کند.

پیمایش به بالا