Australia

living in

IRANIANS 

لینک گروه ها
بیزینس ها
تبلیغات
مقالات

استرالیا

استرالیا یک پادشاهی مشروطه بر پایه دموکراسی پارلمانی (وست مینستر) و یک فدراسیون از ایالت ها و قلمروها است. این کشور قانون اساسی عمدتاً بدون تغییر خود را در کنار یک سیستم سیاسی لیبرال دموکراتیک باثبات از زمان فدراسیون در سال 1901 حفظ کرده است.

این کشور یکی از قدیمی ترین فدراسیون های جهان است، همه شهروندان استرالیایی بالای 18 سال باید در انتخابات شرکت کنند. اختیارات بین یک دولت ملی مشترک‌المنافع و شش ایالت نیو ساوت ولز، کوئینزلند، استرالیای جنوبی، تاسمانی، ویکتوریا و استرالیای غربی توزیع می‌شود. قلمرو پایتخت استرالیا و قلمرو شمالی ترتیبات خودگردانی دارند.

استرالیا یک پادشاهی مشروطه بر پایه دموکراسی پارلمانی (وست مینستر) و یک فدراسیون از ایالت ها و قلمروها است. این کشور قانون اساسی عمدتاً بدون تغییر خود را در کنار یک سیستم سیاسی لیبرال دموکراتیک باثبات از زمان فدراسیون در سال 1901 حفظ کرده است.

جمعیت استرالیا

در 30 ژوئن 2023 جمعیت ساکن استرالیا 26.6 میلیون نفر بود که شامل 18.5 میلیون نفر در استرالیا و 8.2 میلیون نفر متولد خارج از کشور است. جمعیت متولدین خارج از کشور استرالیا 494.000 نفر در سال 2023 افزایش یافت. نسبت جمعیت استرالیا که در خارج از کشور متولد شده اند در سال 2023 به 30.7 درصد افزایش یافته است. جمعیت ایالت ها و قلمروهای استرالیا به ترتیب عبارتند از:

  • نیو ساوت ولز: 8,484,357
  • ویکتوریا: 6,981,352
  • کوئینزلند: 5,586,322
  • استرالیای جنوبی:  1,878,029
  • استرالیای غربی: 2,965,159
  • تاسمانی: 575,366
  • قلمرو پایتخت استرالیا: 474,132
  • قلمرو شمالی (NT): 255100

مساحت استرالیا

استرالیا دارای مساحتی بالغ بر 7,688,287 کیلومتر مربع است که ششمین کشور بزرگ جهان و بزرگترین کشور قاره اقیانوسیه است. مساحت ایالت ها و قلمروهای استرالیا عبارتند از :

  • استرالیای غربی: 2,529,875 کیلومتر مربع.
  • کوئینزلند: 1,727,200 کیلومتر مربع 
  • نیو ساوت ولز: 800,642 کیلومتر مربع 
  • استرالیای جنوبی: 983,482 کیلومتر مربع.
  • ویکتوریا: 227,416 کیلومتر مربع.
  • تاسمانی: 68,401 کیلومتر مربع.
  • قلمرو شمالی: 1,349,129 کیلومتر مربع.
  • قلمرو پایتخت: 2,358 کیلومتر مربع.

جغرافیای استرالیا

استرالیا که توسط اقیانوس‌های هند و اقیانوس آرام احاطه شده است، توسط دریاهای آرافورا و تیمور از آسیا جدا می‌شود و دریای مرجان در سواحل کوئینزلند و دریای تاسمان بین استرالیا و نیوزیلند قرار دارد. کوچکترین قاره جهان و ششمین کشور بزرگ از نظر مساحت، گاهی اوقات به عنوان بزرگترین جزیره جهان در نظر گرفته می شود.  استرالیا 34218 کیلومتر خط ساحلی دارد.

استرالیا با مناظر متنوع، با جنگل های بارانی استوایی در شمال شرقی، رشته کوه ها در جنوب شرقی، جنوب غربی و شرق، و بیابان در مرکز. زمین های بیابانی یا نیمه خشک که معمولاً به عنوان مناطق بیرونی شناخته می شوند، بزرگترین بخش زمین را تشکیل می دهند. استرالیا خشک ترین قاره مسکونی است. میانگین بارندگی سالانه آن در منطقه قاره ای کمتر از 500 میلی متر است. تراکم جمعیت 3.4 نفر در هر کیلومتر مربع است، اگرچه اکثریت بزرگ جمعیت در امتداد خط ساحلی معتدل جنوب شرقی زندگی می کنند. تراکم جمعیت در مرکز ملبورن بیش از 19500 نفر در هر کیلومتر مربع است.  در سال 2021 استرالیا دارای 10٪ از مراتع دائمی جهانی بود. پوشش جنگلی حدود 17٪ از کل مساحت استرالیا را تشکیل می دهد.

آب و هوای استرالیا

آب و هوای استرالیا در سراسر هشت ایالت و قلمرو بسیار متفاوت است. چهار فصل در بیشتر نقاط کشور و یک فصل مرطوب و خشک در شمال استوایی وجود دارد. فصل های استرالیا در زمان های متفاوتی با فصل های نیمکره شمالی است. دسامبر تا فوریه تابستان است. مارس تا می پاییز است. ژوئن تا آگوست زمستان است. و سپتامبر تا نوامبر بهار است.

  • تابستان : دسامبر تا فوریه، با میانگین دمای 20-37 درجه سانتی گراد.
  • پاییز : مارس تا مه، با میانگین دمای 17 تا 35 درجه سانتی گراد. 
  • زمستان : ژوئن تا آگوست، با میانگین دمای 11 درجه سانتی گراد در جنوب و 30 درجه سانتی گراد در شمال.
  • بهار : سپتامبر تا نوامبر، با میانگین دمای 17 تا 35 درجه سانتی گراد.

ویکتوریا، نیو ساوت ولز، استرالیای جنوبی و تاسمانی: زمستان‌های سرد تا یخبندان و تابستان‌های گرم تا نسبتا گرم دارد، استرالیای غربی: دما از 24 تا 34 درجه سانتیگراد در زمستان و در اواسط تا 30 درجه در تابستان متغیر است. کوئینزلند: آب و هوای گرم و آفتابی، با فصل بارانی بین اکتبر و مه در بریزبن و دسامبر و آوریل. داروین و سیدنی : بارندگی بیشتر تابستان است، پرث : باران شدید زمستانی دارد ویکتوریا : بارندگی مداوم در طول سال دارد.

زبان مردم استرالیا

انگلیسی زبان ملی استرالیا است اما استرالیایی ها به حدود 300 زبان مختلف از جمله بسیاری از زبان های بومی صحبت می کنند. سرشماری سال 2021 نشان داد که 72 درصد مردم در خانه فقط انگلیسی صحبت می کنند. چند زبانه بودن رمز تعامل چندفرهنگی استرالیا است. رایج ترین زبان هایی که در خانه به غیر از انگلیسی صحبت می شود عبارتند از: ماندارین، عربی، کانتونی، ویتنامی و ایتالیایی.

اقتصاد استرالیا

استرالیا کشوری بسیار توسعه یافته با اقتصاد مختلط تا سال 2023 چهاردهمین اقتصاد ملی بزرگ از نظر تولید ناخالص داخلی اسمی بود. در سال 2017 رکورد طولانی ترین رشد تولید ناخالص داخلی بدون وقفه در جهان را به خود اختصاص داد. بعد از بیست و شش سال بود که کشور دچار رکود نسبی شد. در 2021 تولید ناخالص داخلی این کشور 1.98 تریلیون دلار استرالیا برآورد شد. 

اقتصاد استرالیا تحت سلطه بخش خدمات آن است که در سال 2017میلادی 62.7 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می داد  78.8 درصد از نیروی کار را به کار می گرفت. در اوج رونق معدن در سال  2009 کل ارزش افزوده صنعت معدن 8.4 درصد از تولید ناخالص داخلی بود. از سال 1991 تا 2020 رکودی را تجربه نکرده است. در میان اعضای OECD استرالیا دارای یک سیستم تامین اجتماعی بسیار کارآمد و قوی که تقریباً 25 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد.

بورس اوراق بهادار استرالیا در سیدنی شانزدهمین بورس بزرگ جهان از نظر ارزش بازار داخلی است  و دارای یکی از بزرگترین بازارهای مشتقات نرخ بهره در منطقه آسیا و اقیانوسیه است.  واحد پول استرالیا و قلمروهای آن دلار استرالیا است که با چندین کشور ملی اقیانوس آرام مشترک است.

اقتصاد استرالیا به شدت با کشورهای آسیای شرقی و جنوب شرقی، که به نام آسه‌آن پلاس سه نیز شناخته می‌شود، در هم تنیده است که حدود 64 درصد از صادرات را در سال 2016 به خود اختصاص داده است. این کشور همچنین با کشورهای آسه آن، کانادا، شیلی، چین، کره جنوبی، مالزی، نیوزیلند، پرو، ژاپن، سنگاپور، تایلند و ایالات متحده قراردادهای تجارت آزاد منعقد کرده است. توافقنامه ANZCERTA با نیوزلند ادغام با اقتصاد نیوزلند را بسیار افزایش داده است.

نرخ فقر در استرالیا

استرالیا یکی از امضاکنندگان توسعه پایدار سازمان ملل است. با این حال استرالیا پانزدهمین نرخ فقر را در میان 34 کشور ثروتمند در OECD دارد  بالاتر از میانگین OECD بالاتر از انگلستان، آلمان و نیوزلند. افرادی که در استرالیا در فقیر زندگی می کنند، اغلب موارد ضروری مانند غذا یا سقف بالای سر خود را از دست می دهند. کودکانی که در فقر زندگی می کنند اغلب مواردی مانند گشت و گذار در مدرسه را از دست می دهند.

تحقیقات درباره فقر در استرالیا در سال 2022 نشان داد که 3.3 میلیون نفر (13.4٪) زیر خط فقر 50٪ درآمد متوسط ​​زندگی می کنند، از جمله 761.000 کودک. خط فقردر استرالیا 489 دلار استرالیا در هفته برای یک بزرگسال مجرد و 1027 دلار در هفته برای یک زوج با 2 فرزند است.

از هر هشت بزرگسال، یک نفر و از هر شش کودک یک نفر در فقر زندگی می کنند. بسیاری از افراد آسیب دیده در فقر عمیق زندگی می کنند میانگین شکاف فقر 304 دلار استرالیا در روز است. شکاف فقر به طور پیوسته از 168 دلار در هفته در سال 1999 به 323 دلار در مارس 2020 افزایش یافت و سپس در ژوئن 2020 به دلیل حمایت درآمد اضافی Covid-19 به 310 دلار کاهش یافت. 

نرخ دستمزد در استرالیا

از اول جولای 2024 حداقل دستمزد ملی استرالیا 24.10 دلار در ساعت یا 915.90 دلار در هفته برای یک نیروی کار تمام وقت است که 38 ساعت در هفته کار می کند. این نشان دهنده افزایش 3.75 درصدی نسبت به سال قبل، در پاسخ به افزایش هزینه های زندگی و فشارهای اقتصادی است. حداقل دستمزد پیش بینی شده 2025 طبق تصمیم نهایی کمیسیون کار منصفانه، تخمین زده می شود که به حدود 25.20 دلار در ساعت یا 980.00 دلار در هفته 38 ساعت افزایش یابد.

شاخص امید به زندگی در استرالیا

امید به زندگی فعلی برای استرالیا در سال 2025میلادی 84.18 سال است که 0.15 درصد افزایش نسبت به سال 2024 دارد. امید به زندگی برای استرالیا در سال 2024 میلادی 84.06 سال بوده است، افزایش 0.15 درصدی نسبت به سال 2023 امید به زندگی برای استرالیا در سال 2023 میلادی 83.94 سال بوده است.

تولید ناخالص داخلی استرالیا

تولید ناخالص داخلی (GDP) در استرالیا تا پایان سال 2024 توسط World Economics به 1.75 تریلیون دلار تخمین زده می شود که 10 درصد بیشتر از برآوردهای رسمی است. تخمین رسمی تولید ناخالص داخلی استرالیا که توسط بانک جهانی منتشر شد، در پایان سال 2023 میلادی 1.573 تریلیون دلار بود.

اقتصاد استرالیا در سه ماهه سپتامبر 2024 میلادی  0.3 درصد رشد کرد. مخارج دولت و سرمایه گذاری عمومی محرک های اصلی رشد تولید ناخالص داخلی بودند. در طول سال اقتصاد استرالیا 0.8 درصد رشد کرد، که پایین‌ترین نرخ از زمان شیوع کووید 19 در سه ماهه دسامبر 2020 است.

صنعت گردشگری استرالیا

درآمد کلی صنعت گردشگری استرالیا در سال 2024 به 176.7 میلیارد دلار استرالیا رسیده است که نسبت به سال 2019 یک درصد افزایش داشته است. بیش از 103.000 کسب و کار با 660.000 کارمند در بخش گردشگری در استرالیا در سال 2024 وجود دارد. مجموع ورود به استرالیا از خارج از کشور در ژانویه 2024میلادی 2،122،070 بود

در دسامبر 2023 هزینه های گردشگری داخلی در سفرهای یک شبه به 112.6 میلیون دلار استرالیا رسید که نسبت به سال 2021 افزایش قابل توجهی داشته است. تحقیقات گردشگری استرالیا (TRA) پیش‌بینی می‌کند که هزینه‌های بازدیدکنندگان بین‌المللی در سال 2024 از سطح قبل از همه‌گیری فراتر رود و تا سال 2027 به 48.8 میلیارد دلار استرالیا افزایش یابد.

در سال 2023 تولید ناخالص داخلی گردشگری استرالیا به میزان 76.7 درصد رشد کرد. گردشگری داخلی در سال 2024 بیشتر از گردشگری بین‌المللی به تولید ناخالص داخلی گردشگری استرالیا کمک می‌کند، یعنی 51 میلیارد دلار استرالیا به صورت مستقیم.

اقتصاد استرالیا

رشد اقتصاد استرالیا با تورم کم و بازار کار فشرده به آرامی رشد می کند. با این حال این کشور با چالش هایی مانند پیری جمعیت و تغییرات آب و هوایی مواجه است. در سه ماهه سپتامبر سال 2024 تولید ناخالص داخلی استرالیا 0.3 درصد رشد کرد. این دوازدهمین سه ماهه متوالی رشد بود. اقتصاد در سال 2024 میلادی  0.8 درصد رشد کرد که کندترین نرخ از زمان همه گیری کووید 19 بود.

برخی می گویند که اقتصاد استرالیا می تواند در سال آینده با نرخ 2.2 درصد رشد کند. برخی دیگر انتظار دارند رشد کشور در سال 2025 به دلیل محرک های داخلی و تقاضای عمومی کمی افزایش یابد. تورم در استرالیا پایین است و در سه ماهه سپتامبر سال 2024 به کمترین میزان خود از مارس 2021 رسیده است.

فرهنگ استرالیا

این کشور عمدتاً دارای فرهنگ غربی است که بیشتر تأثیر خود را از منابع انگلیسی می گیرد. اگرچه در همان زمان، جمعیت های بومی نیز نقش خود را در ایجاد سنت «استرالیایی» ایفا کرده اند. برای مثال، تضاد و آشتی بین استرالیایی‌های بومی و غیربومی منبع هنر و ادبیات بسیاری بوده است و سبک‌های هنری بومیان باستانی و اختراعات نمادین مانند بومرنگ، دیدگریدو و موسیقی بومی استرالیا به نمادهای مهمی تبدیل شده‌اند. تأثیر طیف وسیعی از منابع بومی و استعماری را می‌توان در زبان نیز مشاهده کرد.

نزدیک به 80 درصد از جمعیت کشور در 50 کیلومتری اقیانوس زندگی می کنند و به همین دلیل “فرهنگ ساحل رفتن” بسیار قابل توجه است. استرالیا میزبان اقیانوس‌های مشهور جهانی مانند ساحل بوندی ، خلیج گیاه‌شناسی یا در واقع کل گلدکوست است. غذا از نظر سبک با این شراره در فضای باز مطابقت دارد. لذت بردن از باربی در بیرون، هر غذایی که باشد، یک غذای ملی محسوب می شود.

ایالت ها و قلمرو های استرالیا

استرالیا دارای شش ایالت است. نیو ساوت ولز، ویکتوریا، کوئینزلند، استرالیای غربی، استرالیای جنوبی، تاسمانی، قلمرو پایتخت استرالیا و قلمرو شمالی. ایالت ها به جز در حوزه های معدودی که قانون اساسی به مشترک المنافع اختیارات انحصاری اعطا می کند، قدرت کلی وضع قوانین را دارند. کشورهای مشترک المنافع فقط می توانند در مورد موضوعات ذکر شده در قانون اساسی قوانین وضع کنند، اما قوانین آن بر قوانین ایالت ها تا حد هر گونه ناهماهنگی غالب است.

هر ایالت و قلمرو اصلی سرزمین اصلی پارلمان خود را دارد، یک مجلس در قلمرو شمالی، ACT و کوئینزلند و دو مجلس در سایر ایالت ها. مجالس پایین به عنوان مجلس قانونگذاری شناخته می شوند. مجالس بالا به عنوان شورای قانونگذاری شناخته می شود. رئیس دولت در هر ایالت نخست وزیر و در هر قلمرو وزیر ارشد است . پادشاه در هر ایالت توسط یک فرماندار نمایندگی می شود . در سطح کشورهای مشترک المنافع، نماینده پادشاه فرماندار کل است. 

 

بومیان استرالیا

انسان ها برای اولین بار حداقل 65.000 سال پیش به استرالیا مهاجرت کردند و به مرور زمان 500 گروه مبتنی بر زبان تشکیل دادند. در گذشته، مردم بومی در بخش های بزرگی از فلات قاره زندگی می کردند. هنگامی که زمین در آغاز دوره بین یخبندان هولوسن، حدود 11700 سال پیش، غرق شد، آنها در بسیاری از جزایر کوچکتر دور از ساحل و تاسمانی منزوی شدند. با وجود این مردم بومی شبکه‌های گسترده‌ای را در داخل قاره حفظ کردند و گروه‌های خاصی با جزیره‌نشینان تنگه تورس و مردم ماکاسار اندونزی امروزی روابط داشتند.

در طول هزاره ها، مردم بومی شبکه های تجاری پیچیده، روابط بین فرهنگی، قوانین و مذاهب را توسعه دادند، که برخی از قدیمی ترین و احتمالاً قدیمی ترین فرهنگ های پیوسته در جهان را تشکیل می دهند . در زمان استعمار استرالیا از اروپا، مردم بومی متشکل از جوامع فرهنگی پیچیده با بیش از 250 زبان  و درجات مختلف تکنولوژی و سکونتگاه بودند. زبان‌ها (یا گویش‌ها) و گروه‌های مرتبط با زبان مردم با بخش‌هایی از قلمرو معروف به “کشور” مرتبط هستند، که با آن ارتباط معنوی عمیقی دارند.

باورهای بومیان معاصر ترکیبی پیچیده است که برحسب منطقه و فرد در سراسر قاره متفاوت است. آنها توسط باورهای سنتی، اختلال در استعمار، مذاهب آورده شده توسط اروپایی ها به این قاره و مسائل معاصر شکل گرفته اند. باورهای فرهنگی سنتی از طریق رقص، داستان ها، آهنگ ها و هنری که مجموعاً هستی شناسی زندگی روزمره مدرن و آفرینش باستانی معروف به رویاپردازی را می بافند منتقل و به اشتراک گذاشته می شوند.

مطالعات درباره ترکیب ژنتیکی گروه‌های بومی ادامه دارد، اما شواهد نشان می‌دهد که آنها ارثی ژنتیکی از آسیای باستان دارند، اما نه بیشتر مردم مدرن. آنها شباهت هایی با پاپوآها دارند، اما برای مدت طولانی از آسیای جنوب شرقی منزوی شده اند. آنها یک تاریخ ژنتیکی به طور گسترده مشترک و پیچیده دارند، اما تنها در 200 سال گذشته توسط دیگران به عنوان یک گروه واحد تعریف شده و شروع به شناسایی خود کردند. هویت بومی در طول زمان و مکان تغییر کرده است، با اصل و نسب خانوادگی، خودشناسی، و پذیرش جامعه از اهمیت متفاوتی برخوردار است.

در سرشماری سال 2021 استرالیا، مردم بومی و جزیره‌ای تنگه تورس 3.8 درصد از جمعیت استرالیا را تشکیل می‌دهند. اکثر مردم بومی امروزه انگلیسی صحبت می کنند و در شهرها زندگی می کنند. برخی ممکن است از عبارات و کلمات بومی در انگلیسی بومی استرالیایی استفاده کنند. بسیاری، به زبان‌های سنتی مختلف قبیله‌ها و مردمان خود صحبت می‌کنند. بومیان، همراه با مردم جزیره نشین تنگه تورس، در مقایسه با جامعه وسیعتر استرالیا، دارای تعدادی محرومیت شدید بهداشتی و اقتصادی هستند.

تاریخ استرالیا

اجداد استرالیایی‌های بومی حدود 50000 تا 65000 سال پیش، در طول آخرین دوره یخبندان، از طریق دریایی به قاره فعلی استرالیا نقل مکان کردند. هلندی‌ها اولین اروپایی‌هایی هستند که مشاهده و سرزمین اصلی استرالیا را ثبت کردند. اولین کشتی و خدمه ای که سواحل استرالیا را مشاهده کرد و با مردم بومی ملاقات کرد. او ساحل شبه جزیره کیپ یورک را در اوایل سال 1606 مشاهده کرد و در 26 فوریه 1606 در رودخانه پنفادر در نزدیکی شهر مدرن ویپا در کیپ یورک به خشکی رسید.

در اواخر همان سال، لوئیس واز د تورس، کاشف اسپانیایی، از جزایر تنگه تورس عبور کرد. هلندی ها کل خطوط ساحلی غربی و شمالی را ترسیم کردند و قاره جزیره را ” نیوهلند ” در قرن هفدهم نامیدند، بنابراین اولین اروپاییانی بودند که به طور دائم در این منطقه ساکن شدند. استرالیا در سال 1770 کاپیتان جیمز کوک در امتداد ساحل شرقی حرکت کرد و نقشه‌برداری کرد که آن را  نیو ساوت ولز نامید و ادعای تسلط بریتانیای کبیر را داشت.

دولت بریتانیا ناوگانی از کشتی ها به نام ناوگان اول را به فرماندهی کاپیتان آرتور فیلیپ برای ایجاد یک مستعمره جدید کیفری در نیو ساوت ولز فرستاد. اردویی برپا شد و پرچم اتحادیه در سیدنی کوو، پورت جکسون، در 26 ژانویه 1788 برافراشته شد، تاریخی که بعداً به روز ملی استرالیا تبدیل شد.

بیشتر مهاجران اولیه مجرمانی بودند که برای جنایات کوچک منتقل می شدند و به عنوان کارگر یا خدمتکار به مهاجران آزاد منصوب می شدند. پس از رهایی، محکومان تمایل به ادغام در جامعه را داشتند. شورش ها و قیام های محکومان تحت حکومت نظامی سرکوب شد، که به مدت دو سال پس از شورش در سال 1808 تنها کودتای موفق استرالیا ادامه یافت. طی دو دهه بعد، اصلاحات اجتماعی و اقتصادی، همراه با تأسیس شورای قانونگذاری و دیوان عالی، شاهد انتقال مستعمره کیفری به جامعه مدنی بود.